123RF
AOTMiT wydała pozytywną opinię na temat refundacji nowego leku na szpiczaka plazmocytowego
Autor: Monika Stelmach
Data: 15.06.2021
Źródło: AOTMiT
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Daratumumab powinien być refundowany zarówno dla pacjentów z nowo zdiagnozowanych szpiczakiem plazmocytowym, jak i nawrotowym lub opornym – uznała Rada Przejrzystości AOTMiT. Za takim rozwiązaniem przemawia skuteczność leku.
Rada uznała za zasadne objęcie refundacją daratumumabumu w ramach programu lekowego chorych na nowo zdiagnozowanego szpiczaka plazmocytowego (ICD10 C90.0).
Wskazanie to obejmuje zastosowanie daratumumabumu w skojarzeniu z bortezomibem i deksametazonem w leczeniu dorosłych chorych na nawrotowego lub opornego szpiczaka plazmocytowego, u których:
•zastosowano jedną linię leczenia obejmującą bortezomib oraz przeszczepienie komórek macierzystych szpiku i celowe jest ponowne leczenie bortezomibem zgodnie z zaleceniami klinicznymi pod warunkiem niewystępowania polineuropatii obwodowej lub bólu neuropatycznego ≥ 2 stopnia
•zastosowano 2 lub 3 poprzedzające linie leczenia, obejmujące bortezomib i lenalidomid.
Drugim wskazaniem dla daratumumabumu jest leczenie chorych na opornego lub nawrotowego szpiczaka plazmocytowego (ICD-10 C90.0). Jak argumentuje Rada Przejrzystości AOTMiT za refundacją tego leku przemawia skuteczność kliniczna oraz pozytywny wpływ na jakość życia pacjentów
Szpiczak mnogi stanowi ok. 1 proc. wszystkich nowotworów złośliwych i ok. 14 proc. nowotworów układu krwiotwórczego. W Polsce według danych KRN w 2017 r. zarejestrowano 1600 nowych zachorowań na szpiczaka mnogiego i inne nowotwory z komórek plazmatycznych (wg ICD-10: C90) (zachorowalność 4,16/100 000). W tym samym roku w Polsce z powodu tej choroby odnotowano 1407 zgonów (umieralność 3,66/100 000).
Szpiczak mnogi pozostaje nieuleczalną chorobą, w której ok. 1/3 pacjentów nie odpowiada na I linię leczenia, a ewentualny nawrót choroby występuje u praktycznie wszystkich pacjentów, którzy uzyskali wstępną odpowiedź. Mediana czasu przeżycia chorych z objawową, postępującą postacią choroby nie przekraczała dawniej 3-4 lat.
Wskazanie to obejmuje zastosowanie daratumumabumu w skojarzeniu z bortezomibem i deksametazonem w leczeniu dorosłych chorych na nawrotowego lub opornego szpiczaka plazmocytowego, u których:
•zastosowano jedną linię leczenia obejmującą bortezomib oraz przeszczepienie komórek macierzystych szpiku i celowe jest ponowne leczenie bortezomibem zgodnie z zaleceniami klinicznymi pod warunkiem niewystępowania polineuropatii obwodowej lub bólu neuropatycznego ≥ 2 stopnia
•zastosowano 2 lub 3 poprzedzające linie leczenia, obejmujące bortezomib i lenalidomid.
Drugim wskazaniem dla daratumumabumu jest leczenie chorych na opornego lub nawrotowego szpiczaka plazmocytowego (ICD-10 C90.0). Jak argumentuje Rada Przejrzystości AOTMiT za refundacją tego leku przemawia skuteczność kliniczna oraz pozytywny wpływ na jakość życia pacjentów
Szpiczak mnogi stanowi ok. 1 proc. wszystkich nowotworów złośliwych i ok. 14 proc. nowotworów układu krwiotwórczego. W Polsce według danych KRN w 2017 r. zarejestrowano 1600 nowych zachorowań na szpiczaka mnogiego i inne nowotwory z komórek plazmatycznych (wg ICD-10: C90) (zachorowalność 4,16/100 000). W tym samym roku w Polsce z powodu tej choroby odnotowano 1407 zgonów (umieralność 3,66/100 000).
Szpiczak mnogi pozostaje nieuleczalną chorobą, w której ok. 1/3 pacjentów nie odpowiada na I linię leczenia, a ewentualny nawrót choroby występuje u praktycznie wszystkich pacjentów, którzy uzyskali wstępną odpowiedź. Mediana czasu przeżycia chorych z objawową, postępującą postacią choroby nie przekraczała dawniej 3-4 lat.
