Depresja wśród chorych na nowotwory – poważny problem współczesnej onkologii
Autor: Małgosia Michalak
Data: 01.09.2014
Źródło: Walker J, Hansen C, Martin P. i wsp. Prevalence, associations, and adequacy of treatment of major depression in patients with cancer: a cross-sectional analysis of routinely collected clinical data. The Lancet Psychiatry, opublikowano online 28 sierpnia 2
Według analizy opublikowanej w Lancet Psychiatry, około 75% chorych na nowotwory, cierpiących na ciężką depresję nie jest fachowo leczonych psychiatrycznie.
Badanie wykazało również, że ciężka depresja wśród chorych na nowotwory jest znacznie częstsza niż w całej populacji.
Badacze przeanalizowali dane dotyczące 21151 chorych na raka piersi, płuca, jelita grubego, nowotwory ginekologiczne lub urologiczne, którzy brali udział w rutynowym programie przesiewowym dotyczącym depresji w kilku klinikach onkologicznych w Szkocji.
Z ciężką depresją spotykamy się najczęściej wśród chorych na raka płuca (13,1%), następnie wśród chorych na nowotwory ginekologiczne (10,9%), raka piersi (9,3%), raka jelita grubego (7,0%) oraz nowotwory urologiczne (5,6%).
73% chorych na nowotwory nie otrzymuje fachowej pomocy psychiatrycznej.
Badacze podkreślają, że nierozpoznana i nieleczona depresja u chorych na nowotwory nie tylko skraca przeżycie, wywiera negatywny wpływ na jakość życia ale także zwiększa ryzyko samobójstwa, dlatego ważny jest zarówno skrining jak i kompleksowe leczenie depresji.
Dodatkową barierą u chorych na nowotwory jest trudność w rozpoznaniu objawów depresji. Związane jest to z brakiem czasu, mylnym przypisaniem somatycznych objawów depresji chorobie nowotworowej i chęć uniknięcia społecznej stygmatyzacji, jaka nieodłącznie związana jest z chorobami psychiatrycznymi.
Jak podkreślają badacze, skryning ma sens jedynie wówczas, gdy prowadzi do efektywnego leczenia.
Pomijając różnice dotyczące poszczególnych nowotworów, badacze wykazali, że rozpoznanie ciężkiej depresji jest bardziej prawdopodobne u chorych w młodszym wieku, oraz u chorych z gorszym statusem socjoekonomicznym. Wykazano również, że wśród chorych na raka płuca i piersi, depresja jest znacznie częstsza u kobiet.
Spośród 1538 chorych z rozpoznaną depresją, dla których dostępne były pełne dane dotyczące leczenia, u 1130 (73%) nie stosowano potencjalnie skutecznej terapii. Mniej niż 25% chorych otrzymywała leki przeciwdepresyjne w minimalnej skutecznej dawce, lub wyższej, a zaledwie 5% konsultowana była psychiatrycznie. Chorzy, którzy otrzymywali leczenie przeciwdepresyjne to głównie chorzy młodsi, kobiety, głównie chore na raka piersi (32%). Odwrotnie, chorzy na raka płuca otrzymywali leczenie przeciwdepresyjne najrzadziej (19%).
Podsumowując: Częstość depresji w poszczególnych grupach chorych, w szczególności wśród chorych na raka płuca, sugeruje gdzie taki skryning powinien być przeprowadzony.
Badacze przeanalizowali dane dotyczące 21151 chorych na raka piersi, płuca, jelita grubego, nowotwory ginekologiczne lub urologiczne, którzy brali udział w rutynowym programie przesiewowym dotyczącym depresji w kilku klinikach onkologicznych w Szkocji.
Z ciężką depresją spotykamy się najczęściej wśród chorych na raka płuca (13,1%), następnie wśród chorych na nowotwory ginekologiczne (10,9%), raka piersi (9,3%), raka jelita grubego (7,0%) oraz nowotwory urologiczne (5,6%).
73% chorych na nowotwory nie otrzymuje fachowej pomocy psychiatrycznej.
Badacze podkreślają, że nierozpoznana i nieleczona depresja u chorych na nowotwory nie tylko skraca przeżycie, wywiera negatywny wpływ na jakość życia ale także zwiększa ryzyko samobójstwa, dlatego ważny jest zarówno skrining jak i kompleksowe leczenie depresji.
Dodatkową barierą u chorych na nowotwory jest trudność w rozpoznaniu objawów depresji. Związane jest to z brakiem czasu, mylnym przypisaniem somatycznych objawów depresji chorobie nowotworowej i chęć uniknięcia społecznej stygmatyzacji, jaka nieodłącznie związana jest z chorobami psychiatrycznymi.
Jak podkreślają badacze, skryning ma sens jedynie wówczas, gdy prowadzi do efektywnego leczenia.
Pomijając różnice dotyczące poszczególnych nowotworów, badacze wykazali, że rozpoznanie ciężkiej depresji jest bardziej prawdopodobne u chorych w młodszym wieku, oraz u chorych z gorszym statusem socjoekonomicznym. Wykazano również, że wśród chorych na raka płuca i piersi, depresja jest znacznie częstsza u kobiet.
Spośród 1538 chorych z rozpoznaną depresją, dla których dostępne były pełne dane dotyczące leczenia, u 1130 (73%) nie stosowano potencjalnie skutecznej terapii. Mniej niż 25% chorych otrzymywała leki przeciwdepresyjne w minimalnej skutecznej dawce, lub wyższej, a zaledwie 5% konsultowana była psychiatrycznie. Chorzy, którzy otrzymywali leczenie przeciwdepresyjne to głównie chorzy młodsi, kobiety, głównie chore na raka piersi (32%). Odwrotnie, chorzy na raka płuca otrzymywali leczenie przeciwdepresyjne najrzadziej (19%).
Podsumowując: Częstość depresji w poszczególnych grupach chorych, w szczególności wśród chorych na raka płuca, sugeruje gdzie taki skryning powinien być przeprowadzony.
