Leczenie uzupełniające u chorych na skąpodrzewiaka anaplastycznego
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 01.11.2012
Źródło: MJ van den Bent, AA Brandes, MJB Taphoorn et al. Adjuvant procarbazine, lomustine, and vincristine in newly dagnosed anaplastic oligodendroglioma: long-term follow-up of EORTC brain tumor group study 26951. JCO published ahead of print on October 15, 2012
W Journal of Clinical Oncology opublikowano długoterminowe wyniki badania III fazy oceniające skuteczność uzupełniającej radioterapii zastosowanej ze schematem PCV (prokarbazyna, winkrystyna, lomustyna) w porównaniu do samodzielnej radioterapii u chorych na skąpodrzewiaka anaplastycznego.
Skapodrzewiak anaplastyczny obok glejaka anaplastycznego i glejaka wielopostaciowego należy do grupy glejaków złośliwych. Podstawową metodą leczenia tych nowotworów jest zabieg chirurgiczny uzupełniony radioterapią. W leczeniu glejaka wielopostaciowego stosuje się również radiochemioterapię składającą się z temozolomidu. W przypadku skąpodrzewiaków anaplastycznych stosuje się chemioterapię według schematu PCV (przed, po lub zamiast radioterapii) jednak do tej pory nie ustalono optymalnej sekwencji zastosowania w/w metod leczenia.
Do badania zakwalifikowano 368 chorych. W jednym ramieniu chorzy poddani byli uzupełniającej radioterapii (59.4 Gy), w drugim po radioterapii zastosowano 6 cykli chemioterapii według schematu PCV. Mediana przeżycia wolnego od progresji (progression free survival – PFS) była istotnie dłuższa w grupie otrzymującej terapię skojarzoną – 24.3 vs 13.2 miesięcy (HR 0.66). Również mediana całkowitego przeżycia chorych w tej grupie chorych była dłuższa – 42.3 vs 30.6 miesięcy (HR 0.75). U 80 chorych stwierdzono utratę heterozygotyczności chromosomów 1p i 19q i u tych badanych otrzymujących radioterapię z chemioterapią mediana OS nie została osiągnięta, natomiast w grupie poddanej samodzielnej radioterapii wynosiła 112 miesięcy.
Do badania zakwalifikowano 368 chorych. W jednym ramieniu chorzy poddani byli uzupełniającej radioterapii (59.4 Gy), w drugim po radioterapii zastosowano 6 cykli chemioterapii według schematu PCV. Mediana przeżycia wolnego od progresji (progression free survival – PFS) była istotnie dłuższa w grupie otrzymującej terapię skojarzoną – 24.3 vs 13.2 miesięcy (HR 0.66). Również mediana całkowitego przeżycia chorych w tej grupie chorych była dłuższa – 42.3 vs 30.6 miesięcy (HR 0.75). U 80 chorych stwierdzono utratę heterozygotyczności chromosomów 1p i 19q i u tych badanych otrzymujących radioterapię z chemioterapią mediana OS nie została osiągnięta, natomiast w grupie poddanej samodzielnej radioterapii wynosiła 112 miesięcy.
