Terapia skojarzona skuteczna w leczeniu zespołu jadłowstrętu i wyniszczenia nowotworowego
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 19.09.2014
Źródło: C. Madeddu, F. Panzone, R. Serpe. Randomized phase III clinical trial of two different arms of a combined treatment with carnitine plus celecoxib with or without megestrol acetate for patients with cancer-related anorexia/cachexia syndrome (CACS). J Clin
Podczas tegorocznej konferencji ASCO (ang. American Society of Clinical Oncology) przedstawiono wyniki badania klinicznego wykazującego skuteczność skojarzonego leczenia zespołu jadłowstrętu i wyniszczenia nowotworowego za pomocą L-karnityny, celekoksybu z lub bez octanu megestrolu.
Związany z chorobą nowotworową zespół jadłowstrętu i wyniszczenia nowotworowego (ang. cachexia-anorexia cancer related syndrome, CACS) jest zespołem wieloczynnikowym charakteryzującym sie utratą masy ciała, zaburzeniami metabolicznymi, przewlekłym stanem zapalnym i zmeczeniem.
Pierwszorzędowymi punktami końcowymi badania klinicznego 3 fazy oceniającego najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze leczenie CACS były wzrost masy mięśniowej, zmniejszenie podstawowgo wydatkowania energii, poprawa w zakresie zmeczenia i aktywności fizycznej. Jako drugorzędowe punktamy końcowyme badania oceniano siłę uchwytu, test sześciominutowego marszu, apetyt, stężenie IL-6 oraz TNF-α w surowicy, stan sprawności wg ECOG. Poczatkowo wszyscy chorzy otrzymywali doustnie polifenole, kwas liponowy, karbocysteinę, witaminy A, C i E, a następnie zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej L-karnitynę w dawce 4 g/dobę+ celekoksyb 400 mg/dobę (ramię 1) lub to samo leczenie z dodatkiem octanu megestrolu 320 mg/dobę (ramię 2). Leczenie trwało 4 miesiące, a do każdego z ramion zaplanowano włączenie 70 chorych.
Do badania włączono 60 chorych na nowotwór o róznej lokalizaji, z wyniszczeniem nowotworowym, spośród których oceniano 57 (3 zmarło zpowodu progresji choroby). Analiza wykazała poprawę w zakresie masy mięśniowej (pomiar za pomocą DEXA) w obu ramionach, oraz znaczącą poprawę w zakresie zmęczenia w obu ramionach. Podstawowe wydatkowanie energii, jak rónież aktywność fizyczna nie zmieniły sie istotnie. W zakresie drugorzędowych punktów końcowych badania wykazano znaczącą poprawę w zakresie apetytu, wyników testu sześciominutowego marszu czy stanu sprawności ECOG. Toksycznośc leczenia była porównywalna w obu ramionach ( po jednym przypadku biegunki 3 stopnia w obu ramionach, która skutkowała wstrzymaniem podawania karnityny na 2 tygodnie).
Wykazano, że oba podejścia terapeutyczne są skuteczne w leczeniu CACS, przy czym opcja bez octanu megestrolu powinna być opcją z wyboru, z uwagi na łatwość zastosowania
Pierwszorzędowymi punktami końcowymi badania klinicznego 3 fazy oceniającego najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze leczenie CACS były wzrost masy mięśniowej, zmniejszenie podstawowgo wydatkowania energii, poprawa w zakresie zmeczenia i aktywności fizycznej. Jako drugorzędowe punktamy końcowyme badania oceniano siłę uchwytu, test sześciominutowego marszu, apetyt, stężenie IL-6 oraz TNF-α w surowicy, stan sprawności wg ECOG. Poczatkowo wszyscy chorzy otrzymywali doustnie polifenole, kwas liponowy, karbocysteinę, witaminy A, C i E, a następnie zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej L-karnitynę w dawce 4 g/dobę+ celekoksyb 400 mg/dobę (ramię 1) lub to samo leczenie z dodatkiem octanu megestrolu 320 mg/dobę (ramię 2). Leczenie trwało 4 miesiące, a do każdego z ramion zaplanowano włączenie 70 chorych.
Do badania włączono 60 chorych na nowotwór o róznej lokalizaji, z wyniszczeniem nowotworowym, spośród których oceniano 57 (3 zmarło zpowodu progresji choroby). Analiza wykazała poprawę w zakresie masy mięśniowej (pomiar za pomocą DEXA) w obu ramionach, oraz znaczącą poprawę w zakresie zmęczenia w obu ramionach. Podstawowe wydatkowanie energii, jak rónież aktywność fizyczna nie zmieniły sie istotnie. W zakresie drugorzędowych punktów końcowych badania wykazano znaczącą poprawę w zakresie apetytu, wyników testu sześciominutowego marszu czy stanu sprawności ECOG. Toksycznośc leczenia była porównywalna w obu ramionach ( po jednym przypadku biegunki 3 stopnia w obu ramionach, która skutkowała wstrzymaniem podawania karnityny na 2 tygodnie).
Wykazano, że oba podejścia terapeutyczne są skuteczne w leczeniu CACS, przy czym opcja bez octanu megestrolu powinna być opcją z wyboru, z uwagi na łatwość zastosowania
