Trimetyloamina hitem doniesień nefrologicznych 2016

Największym „hitem” nefrologicznym 2016 roku były doniesienia dotyczące trimetyloaminy, cząsteczki powstającej z pokarmów, której tlenek jest odpowiedzialny m.in. za uszkodzenie nerek – mówi prof. Kazimierz Ciechanowski z Kliniki Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych PUM w Szczecinie.

W powstawaniu i przetwarzaniu trimetyloaminy biorą także udział bakterie jelitowe – złe bakterie. Metabolizm może być także fizjologiczny i zależy m.in. od przesączania kłębuszkowego oraz od rodzaju flory bakteryjnej. Doniesienia na temat trimetyloaminy TMA w czasopismach kardiologicznych pojawiły się wcześniej niż w nefrologicznych, ale już wiadomo, że stężenie tlenku TMA w przewlekłej chorobie nerek jest wyższe niż u człowieka zdrowego. Tymczasem im wyższe jest stężenie – tym wyższe ryzyko zgonu. Podobnie wraz z postępem PCHN stężenie TMA wzrasta a obniża się stężenie jej prekursorów – betainy. Różnice w przeżyciu zależą od stężenia TMAO.
Najlepszą metodą na stężenie TMAO jest przeszczepienie nerki tym bardziej, ze po takiej operacji modyfikacji także ulega flora bakteryjna w jelitach.
TMAO to toksyna mocznicowa, która dializuje się inaczej niż mocznik. Tlenek trimetyloaminy stanowi więc niezależny szkodliwy czynnik w chorobie nerek.
Co było „kitem”? Praca naukowców z Tajwanu, że stężenie siarczanu indoksylu wpływa na drożność przetoki dializacyjnej.
Wykład został wygłoszony podczas konferencji Top Nephrological Trends.