Efekt stosowania morfiny w obturacyjnym bezdechu sennym
Autor: Marta Koblańska
Data: 20.02.2019
Źródło: Mikołaj Kamiński/https://thorax.bmj.com/content/74/2/177?utm_source=alert&utm_medium=email&utm_campaign=thorax&utm_content=toc&utm_term=15012019
Jak morfina wpływa na przebieg snu u osób chorujących na zespół bezdechu sennego? Nie pogarsza przebiegu, a może poprawić jakość.
Wpływ opioidów na zespół bezdechu sennego (ang. obstructive sleep apnoea – OSA) jest słabo poznany. Z jednej strony opioidy stanowią ważną grupę leków przeciwbólowych, z drugiej strony ich depresyjny wpływ na ośrodek oddechowy sprawia, że ich stosowanie u pacjentów z zaburzeniami oddechowymi wiąże się z ryzykiem.
W najnowszym badaniu randomizowanym z podwójnie ślepą próbą typu crossover 60 mężczyzn z OSA było badanych w szpitalnej pracowni snu w ciągu dwóch odrębnych wizyt podczas których zastosowano u nich 40 mg morfiny doustnie lub placebo. Pierwotnym punktem końcowym była długość snu z saturacją tlenu (SpO2) <90%. Dodatkowo naukowcy ocenili odpowiedź na morfinę w zależności od występowania polimorfizmów w genie OPRM1, który ma związek z odpowiedzią na opioidy.
Stosowanie morfiny nie wiązało się ze zwiększeniem czasu snu z SpO2 < 90%, jednak po przyjęciu morfiny odnotowano, istotnie mniejszą wartość nadiru SpO2 o 1,3% w porównaniu ze stosowaniem placebo. Stwierdzono istotny związek między efektem morfiny na czas snu z SpO2 < 90%, a polimorfizmami A/A (wzrost czasu snu z SpO2 < 90%) i A/G (spadek czasu snu z SpO2 < 90%) w genie OPRM1.
Wyniki badania sugerują, że jednorazowa podaż 40 mg morfiny nie pogarsza przebiegu snu mężczyzn cierpiących na OSA.
Artykuł „The effect of acute morphine on obstructive sleep apnoea: a randomised double-blind placebo-controlled crossover trial„ jest dostępny w trybie open access na stronie czasopisma Thorax.
W najnowszym badaniu randomizowanym z podwójnie ślepą próbą typu crossover 60 mężczyzn z OSA było badanych w szpitalnej pracowni snu w ciągu dwóch odrębnych wizyt podczas których zastosowano u nich 40 mg morfiny doustnie lub placebo. Pierwotnym punktem końcowym była długość snu z saturacją tlenu (SpO2) <90%. Dodatkowo naukowcy ocenili odpowiedź na morfinę w zależności od występowania polimorfizmów w genie OPRM1, który ma związek z odpowiedzią na opioidy.
Stosowanie morfiny nie wiązało się ze zwiększeniem czasu snu z SpO2 < 90%, jednak po przyjęciu morfiny odnotowano, istotnie mniejszą wartość nadiru SpO2 o 1,3% w porównaniu ze stosowaniem placebo. Stwierdzono istotny związek między efektem morfiny na czas snu z SpO2 < 90%, a polimorfizmami A/A (wzrost czasu snu z SpO2 < 90%) i A/G (spadek czasu snu z SpO2 < 90%) w genie OPRM1.
Wyniki badania sugerują, że jednorazowa podaż 40 mg morfiny nie pogarsza przebiegu snu mężczyzn cierpiących na OSA.
Artykuł „The effect of acute morphine on obstructive sleep apnoea: a randomised double-blind placebo-controlled crossover trial„ jest dostępny w trybie open access na stronie czasopisma Thorax.
Patronat naukowy portalu: