Montelukast a ryzyko działań niepożądanych o charakterze neuropsychiatrycznym u dzieci i młodzieży

Montelukast, antagonista receptora leukotrienowego, jest często stosowany w leczeniu astmy u dzieci. W 2020 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) dodała do informacji o leku ostrzeżenie o możliwości wystąpienia działań niepożądanych o charakterze neuropsychiatrycznym. Dowody obserwacyjne na poparcie tego związku były jednak ograniczone, szczególnie u dzieci.

W dużym badaniu kohortowym opartym na danych z rejestrów szwedzkich oceniano związek między stosowaniem montelukastu a ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych o charakterze neuropsychiatrycznym u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat. W badaniu wzięły udział ponad 74 tysiące dzieci, przy czym porównywano grupę pacjentów leczonych montelukastem z grupą stosującą długo działające β2-mimetyki (LABA).

Głównym kryterium oceny było wystąpienie dowolnego zaburzenia neuropsychiatrycznego, w tym lęku, depresji, zaburzeń snu, samobójstwa lub prób samobójczych, zaburzeń aktywności, uwagi i zachowania oraz splątania i objawów psychotycznych.

Wyniki badań nie potwierdziły związku między stosowaniem montelukastu a podwyższonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych o charakterze neuropsychiatrycznym w porównaniu z grupą dzieci leczonych LABA (2,39 na 100 dzieci wśród leczonych za pomocą montelukastu i 2,41 na 100 wśród leczonych LABA).

Wyniki te są zgodne z wynikami innych dużych badań obserwacyjnych i sugerują, że obawy związane z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych po montelukaście u dzieci i młodzieży mogą być przesadzone. Należy jednak pamiętać, że badania obserwacyjne nie mogą w pełni wykluczyć możliwości wystąpienia takich działań.

Czy to badanie ostatecznie rozwieje wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa stosowania montelukastu u dzieci? Być może wkrótce będziemy mogli z większą pewnością sięgać po ten lek w leczeniu astmy u najmłodszych pacjentów.