123RF
Czy inhibitory kotransportera glukozowo-sodowego 2 (iSGLT2) znajdą zastosowanie w leczeniu chorób reumatycznych?
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 14.04.2022
Źródło: Säemann M, Kronbichler A. Call for action in ANCA-associated vasculitis and lupus nephritis: promises and challenges of SGLT-2 inhibitors. Ann Rheum Dis. 2022 May;81(5):614-617. doi: 10.1136/annrheumdis-2021-221474
Chorzy z rozpoznaniem zapalenia naczyń z obecnością przeciwciała ANCA, jak również chorzy z zajęciem nerek w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego mogą odnosić korzyść ze stosowania iSGLT2.
Inhibitory kotransportera glukozowo-sodowego (iSGLT2) to nowa grupa leków hipoglikemicznych, których mechanizm działania oparty jest na hamowaniu wychwytu zwrotnego glukozy, jak również sodu w nerkach. Wobec czego stosowanie leku powoduje wydalanie glukozy z moczem, co wiąże się z utratą kalorii i może pomóc pacjentowi w redukcji masy ciała. W kolejnych badaniach klinicznych wykazano, iż iSGLT2 mają korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy oraz śmiertelność, a także zmniejszają progresję przewlekłej choroby nerek (w tym albuminurię) oraz poprawiają parametry niewydolności serca. Wobec uzyskanych wyników zaprojektowano kolejne badanie, które miało na celu ocenę działania nefroprotekcyjnego.
Badanie DAPA-CKD okazało się przełomowe. Stosowanie dapagliflozyny w grupie pacjentów z przewlekłą chorobą nerek – zarówno z cukrzycą, jak i bez – związane było z poprawą funkcji nerek, obniżeniem śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny, przy dobrym profilu bezpieczeństwa pacjentów. Nie obserwowano u pacjentów cukrzycowej kwasicy ketonowej ani ciężkiej hipoglikemii, przy obniżonym GFR działanie glukuzoryczne leku jest osłabione. Dapagliflozyna aktualnie ma trzy wskazania do zastosowania: cukrzyca t.2, niewydolność serca, przewlekła choroba nerek.
Na łamach najnowszego wydania „Annals of the Rheumatic Diseases” Säemann i Kronbichler wskazują, że w oparciu o dotychczasowe doświadczenia chorzy z rozpoznaniem zapalenia naczyń z obecnością przeciwciała ANCA , a także chorzy z zajęciem nerek w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego mogą odnosić korzyść ze stosowania iSGLT2.
Analizując znane mechanizmy działania nefroprotekcyjnego na układ sercowo-naczyniowy oraz działanie metaboliczne – iSGLT2 mogą istotnie wpłynąć na rokowanie chorych reumatologicznych.
Należy podkreślić, że zarówno w zapaleniu naczyń, jak i w toczniowym zapaleniu nerek skróceniu ulega przewidywana długość życia, a najczęstszymi przyczynami zgonu są incydenty sercowo-naczyniowe obok chorób nowotworowych i infekcyjnych. W badaniu DAPA-CKD brali udział chorzy z kłębuszkowym zapaleniem nerek, w tym z nefropatią IgA, u których po zastosowaniu dapagliflozyny notowano znaczną redukcję białkomoczu i poprawę funkcji nerek.
Uzyskane wyniki sugerują, że określona grupa chorych z nefropatią IgA może odnieść większe korzyści ze stosowania iSGLT2 niż z leczenia immunosupresyjnego. Rozpoznanie choroby autoimmunologicznej było kryterium wykluczającym przy rekrutacji chorych do tego badania i brakuje danych z badań randomizowanych dotyczących chorych z zapaleniem naczyń lub toczniem układowym.
Aktualnie oczekuje się pilnego przeprowadzenia randomizowanych badan klinicznych zastosowania iSGLT2 u chorych z rozpoznaniem zapalenia naczyń oraz tocznia układowego.
Opracowanie: dr n.med. Ewa Morgiel
Badanie DAPA-CKD okazało się przełomowe. Stosowanie dapagliflozyny w grupie pacjentów z przewlekłą chorobą nerek – zarówno z cukrzycą, jak i bez – związane było z poprawą funkcji nerek, obniżeniem śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny, przy dobrym profilu bezpieczeństwa pacjentów. Nie obserwowano u pacjentów cukrzycowej kwasicy ketonowej ani ciężkiej hipoglikemii, przy obniżonym GFR działanie glukuzoryczne leku jest osłabione. Dapagliflozyna aktualnie ma trzy wskazania do zastosowania: cukrzyca t.2, niewydolność serca, przewlekła choroba nerek.
Na łamach najnowszego wydania „Annals of the Rheumatic Diseases” Säemann i Kronbichler wskazują, że w oparciu o dotychczasowe doświadczenia chorzy z rozpoznaniem zapalenia naczyń z obecnością przeciwciała ANCA , a także chorzy z zajęciem nerek w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego mogą odnosić korzyść ze stosowania iSGLT2.
Analizując znane mechanizmy działania nefroprotekcyjnego na układ sercowo-naczyniowy oraz działanie metaboliczne – iSGLT2 mogą istotnie wpłynąć na rokowanie chorych reumatologicznych.
Należy podkreślić, że zarówno w zapaleniu naczyń, jak i w toczniowym zapaleniu nerek skróceniu ulega przewidywana długość życia, a najczęstszymi przyczynami zgonu są incydenty sercowo-naczyniowe obok chorób nowotworowych i infekcyjnych. W badaniu DAPA-CKD brali udział chorzy z kłębuszkowym zapaleniem nerek, w tym z nefropatią IgA, u których po zastosowaniu dapagliflozyny notowano znaczną redukcję białkomoczu i poprawę funkcji nerek.
Uzyskane wyniki sugerują, że określona grupa chorych z nefropatią IgA może odnieść większe korzyści ze stosowania iSGLT2 niż z leczenia immunosupresyjnego. Rozpoznanie choroby autoimmunologicznej było kryterium wykluczającym przy rekrutacji chorych do tego badania i brakuje danych z badań randomizowanych dotyczących chorych z zapaleniem naczyń lub toczniem układowym.
Aktualnie oczekuje się pilnego przeprowadzenia randomizowanych badan klinicznych zastosowania iSGLT2 u chorych z rozpoznaniem zapalenia naczyń oraz tocznia układowego.
Opracowanie: dr n.med. Ewa Morgiel
