KORONAWIRUS
Reumatoidalne zapalenie stawów
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy
123RF

Leczenie rytuksymabem a odpowiedź humoralna i komórkowa na szczepienia

Udostępnij:
Skuteczność szczepień najczęściej oceniana jest na podstawie pomiaru poziomu przeciwciał przeciwko określonym antygenom danego patogenu.
Po szczepieniu przeciwko zakażeniu wirusem SARS-CoV-2, a także u ozdrowieńców po przebytej infekcji wirusowej COVID-19 obserwowano szybki spadek poziomu przeciwciał. W obecnej epidemii toczy się burzliwa dyskusja dotycząca udziału odporności humoralnej (zależnej od produkcji przeciwciała) oraz komórkowej w ochronie przed zakażeniem.

Rytuksymab stanowi skuteczne leczenie chorób o poważnym rokowaniu: limfoproliferacyjnych oraz o podłożu autoimmunologicznym, w obszarze reumatologii wśród zarejestrowanych wskazań są reumatoidalne zapalenie stawów oraz zapalenia naczyń. Rytuksymab wywołuje deplecję limfocytów B.

Wykonywanie szczepień zalecane jest u chorych po odtworzeniu populacji plazmocytów. Nie zawsze jednak przesunięcie podania leku jest możliwe, a odroczenie szczepienia może być związane w dobie dzisiejszej epidemii ze znacznym ryzykiem. Jak wynika z dotychczasowych obserwacji, leczenie rytuksymabem ma niekorzystny wpływ na przebieg infekcji SARS-CoV-2.

Czy w sytuacji braku przeciwciał funkcję immunologicznej odpowiedzi na patogen/szczepienie przejmą komórki CD8?

Naukowcy z Niemiec przeprowadzili serię eksperymentów, próbując uzyskać odpowiedź na to pytanie. W badaniach przeprowadzonych u pacjentów z RZS i deplecją limfocytów B spowodowaną leczeniem rytuksymabem po szczepieniu na grypę stwierdzono niską odpowiedź limfocytów T CD8+ w porównaniu z wynikiem uzyskanym u osób zdrowych.

Ponadto wykonano badania na myszach z upośledzoną odpowiedzią immunologiczną zależną od limfocytów B, które poddawano szczepieniom, lub zakażeniu różnymi wirusami. Na tej podstawie dowiedziono, że limfocyty B powodują stymulację limfocytów T, a ścieżka komunikacyjna między nimi zależna jest od interferonu typu I. Brak odpowiedzi w postaci tworzenia przeciwciał powoduje upośledzenie odpowiedzi komórkowej. Immunizacja różnymi typami szczepionek związana jest z zaangażowaniem w różnym stopniu poszczególnych cytokin.

U pacjentów z deplecją limfocytów B skuteczniejsze mogą być szczepienia, które nie będą indukować w sposób dominujący interferonu I. Pacjenci leczeni rytuksymabem powinni być szczepieni, gdy populacja limfocytów B zostanie odtworzona.

Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.