Nobel w medycynie: co gdy w naszym organizmie zawodzi… śmieciarka
Redaktor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 04.10.2016
Źródło: BL
W tym roku Komitet Noblowski zaskoczył. Podczas gdy większość naukowców stawiała na nagrodę za sukcesy w dziedzinie immunoterapii, otrzymał ją Youshuri Ohsumi za rozgryzienie mechanizmu autofagii i autofagocytozy.
Na czym polega mechanizm autofagocytozy? Mówiąc najkrócej – na oczyszczaniu komórek z części uszkodzonych i obumarłych. To jakby usuwanie śmieci. Gdy mechanizm jest zakłócony, czy niesprawny – wywózka odpadów nie przebiega sprawnie, co staje się powodem całej gamy rozlicznych chorób, wśród których wymienia się cukrzycę, zanik mięśni, alzheimera i nowotwory.
Prof. Maciej Wiznerowicz, prezes Międzynarodowego Instytutu Onkologii Molekularnej
- Gdybym szukał obrazowego porównania dla opisu czym jest mechanizm autofagii zachęciłbym do uruchomienia wyobraźni i przedstawienia sobie, jak wyglądałoby nasze otoczenie, gdybyśmy przestali sprzątać i na dodatek zawiódł zakład oczyszczania miasta. Zaczęlibyśmy tonąć pod naszymi śmieciami, zaczęłyby się toksyny. Autofagia to właśnie takie oczyszczanie. Zbadanie jak przebiega, ustalenie jak naprawić system, gdy staje się niesprawny może mieć kapitalne znaczenie dla leczenia i profilaktyki wielu chorób, także nowotworów.
Decyzja Komitetu Noblowskiego jednak mnie trochę zaskoczyła. Mieliśmy w ostatnim czasie sporo osiągnięć w dziedzinie immunoterapii, i tu raczej spodziewałem się nagrody. Ten sukces osiągnięty przez prof. Ohsumiego nie przełoży się na szybkie efekty kliniczne, a je go spostrzeżenia zamienią się w praktyczne wynalazki dopiero po latach. Ale może właśnie dlatego nagroda – by wskazać kierunek dalszych badań, zachęcić do zajęcia mechanizmem autofagii.
Prof. Krzysztof Strojek, konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii
- Poznanie mechanizm samooczyszczania komórek to wstęp do poznania metod, które staną się w przyszłości podstawą odpowiedniej profilaktyki i leczenia wielu chorób. W tym cukrzycy. Sądzę, że w pierwszej kolejności posłużyć mogą do właściwego prowadzenia insulinoopornej cukrzycy typu 2. To rzeczywiście może doprowadzić do przełomu. Ale zastrzec muszę, że do tego jeszcze daleka droga. Tym razem Komitet Noblowski przyznał nagrodę za osiągnięcia, które nie przyniosą spektakularnego efektu w krótkim czasie. Prace nad autofagią powinny być jednak kontynuowane w kolejnych badaniach.
Prof. Maciej Wiznerowicz, prezes Międzynarodowego Instytutu Onkologii Molekularnej
- Gdybym szukał obrazowego porównania dla opisu czym jest mechanizm autofagii zachęciłbym do uruchomienia wyobraźni i przedstawienia sobie, jak wyglądałoby nasze otoczenie, gdybyśmy przestali sprzątać i na dodatek zawiódł zakład oczyszczania miasta. Zaczęlibyśmy tonąć pod naszymi śmieciami, zaczęłyby się toksyny. Autofagia to właśnie takie oczyszczanie. Zbadanie jak przebiega, ustalenie jak naprawić system, gdy staje się niesprawny może mieć kapitalne znaczenie dla leczenia i profilaktyki wielu chorób, także nowotworów.
Decyzja Komitetu Noblowskiego jednak mnie trochę zaskoczyła. Mieliśmy w ostatnim czasie sporo osiągnięć w dziedzinie immunoterapii, i tu raczej spodziewałem się nagrody. Ten sukces osiągnięty przez prof. Ohsumiego nie przełoży się na szybkie efekty kliniczne, a je go spostrzeżenia zamienią się w praktyczne wynalazki dopiero po latach. Ale może właśnie dlatego nagroda – by wskazać kierunek dalszych badań, zachęcić do zajęcia mechanizmem autofagii.
Prof. Krzysztof Strojek, konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii
- Poznanie mechanizm samooczyszczania komórek to wstęp do poznania metod, które staną się w przyszłości podstawą odpowiedniej profilaktyki i leczenia wielu chorób. W tym cukrzycy. Sądzę, że w pierwszej kolejności posłużyć mogą do właściwego prowadzenia insulinoopornej cukrzycy typu 2. To rzeczywiście może doprowadzić do przełomu. Ale zastrzec muszę, że do tego jeszcze daleka droga. Tym razem Komitet Noblowski przyznał nagrodę za osiągnięcia, które nie przyniosą spektakularnego efektu w krótkim czasie. Prace nad autofagią powinny być jednak kontynuowane w kolejnych badaniach.
