Podwyższony poziom adiponektyny czynnikiem ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera

Dane pochodzące z badania Framingham wskazują, że podwyższone stężenie adyponektyny w osoczu krwi stanowi u kobiet niezależny czynnik ryzyka wystąpienia otępienia i choroby Alzheimera.

Celem prospektywnego badania przeprowadzonego przez van Himbergen i wsp. było zidentyfikowanie zależności pomiędzy poziomami biomarkerów zapalenia i homeostazy w metabolizmie glukozy a ryzykiem rozwoju otępienia i choroby Alzheimera. Adiponektyna jest białkowym hormonem regulującym procesy metaboliczne. Choć jest ona wydzielana przez tkankę tłuszczową, jej stężenie jest mniejsze u osób otyłych. Obniżony poziom adiponektyny jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2. Stężenia adiponektyny, glukozy, glikowanej albuminy, insuliny, CRP i fosfolipazy A2 oznaczono w osoczu pobranym od uczestników badania Framingham w latach 1985-1988. W badanie zostało włączonych 840 osób, w tym 541 kobiet i 299 mężczyzn (mediana wieku 76 lat), które były obserwowane przez okres 13 lat. W tym czasie u 159 pacjentów stwierdzono otępienie; w większości przypadków (125) ropoznano chorobę Alzheimera. Wielowymiarowa analiza danych wykazała, że tylko adiponektyna związana była ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia otępienia (niezależnie od etiologii, iloraz ryzyka HR mierzony dla każdego wzrostu stężenia adiponektyny o wielkość odchylenia standardowego = 1.29, p = 0.054) i choroby Alzheimera (HR = 1.33, p = 0.05). U kobiet z poziomem adiponektyny powyżej mediany, względem kobiet, u których był on niższy od tej wartości, odnotowano iloraz ryzyka wystąpienia otępienia równy 1.63 (p = 0.04). Dla choroby Alzheimera wyniósł on 1.87 (p = 0.01). Podsumowując swój artykuł van Himbergen i wsp. stwierdzają, że adiponektyna jest u kobiet niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia zarówno choroby Alzheimera, jak i otępienia niezależnie od etiologii.