Gruczoły wydzielania wewnętrznego

W dniu 7 kwietnia 2011 r. w Stanach Zjednoczonych zarejestrowano vandetanib do leczenia objawowego lub postępującego, nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego lub przerzutowego raka rdzeniastego tarczycy.

Nowotwór oksyfilny, postać nowotworu pęcherzykowego tarczycy, może występować sporadycznie oraz w postaci rodzinnej. U podłoża zmian oksyfilnych leżą czynniki środowiskowe i genetyczne. GRIM-19 – gen zlokalizowany na chromosomie 19p13.2, odpowiedzialny za metabolizm mitochondrialny i śmierć komórki – wydaje się odgrywać kluczową rolę w patogenezie tego nowotworu.

W pracy opisano przypadek 48-letniej chorej, u której endoskopowo usunięto polipa odbytnicy o utkaniu wysokodojrzałego raka neuroendokrynnego i gruczolaka cewkowego z dysplazją małego stopnia.

Postęp w metodach obrazowania, planowania leczenia oraz systemach stabilizujących pozycję chorego i zapewniających powtarzalność wiązki terapeutycznej sprawił, że radioterapia konformalna (RK) i jej bardziej zaawansowana technologicznie odmiana, jaką jest radioterapia stereotaktyczna (RS), znajdują coraz szersze zastosowanie w leczeniu chorych z pierwotnymi i przerzutowymi guzami wątroby.

W pracy przedstawiono niezmiernie rzadki przypadek 38-letniej kobiety z zespołem Turnera i guzem neuroendokrynnym.

W pracy opisano przypadek 48-letniej chorej z olbrzymią zropiałą torbielą trzustki, u której po 4 latach stwierdzono cechy złośliwego procesu nowotworowego.

W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z rakiem brodawkowatym tarczycy leczonej całkowitym pozatorebkowym wycięciem gruczołu tarczowego oraz lewostronną limfadenektomią szyjną, u której w przebiegu pooperacyjnym wystąpiło rzadkie powikłanie – masywny chłonkotok. W leczeniu chorej zastosowano całkowite żywienie pozajelitowe oraz oktreotyd, co spowodowało spontaniczne zatrzymanie wycieku chłonki w 4. dobie leczenia.

Śledzionowy chłoniak strefy brzeżnej (splenic marginal zone lymphoma – SMZL) jest chorobą limfoproliferacyjną, którą zalicza się do grupy chłoniaków nieziarniczych (non Hodgkin lymphoma – NHL) o wysokim stopniu zróżnicowania komórek. Chłoniak ten wywodzi się z limfocytów typu B (wg najnowszej klasyfikacji chorób hematologicznych) oraz stanowi ok. 1% wszystkich chłoniaków. Największa zachorowalność dotyczy grupy starszych chorych, opisywana choroba jest natomiast niezwykle rzadka u osób poniżej 30. roku życia.

Efektywność nelarabiny i klofarabiny została dobrze określona w ostrej białaczce limfoblastycznej (ALL) in vitro oraz in vivo. Znacznie mniej jednak wiadomo na temat możliwej roli tych leków w innych nowotworach hematologicznych. Celem pracy była analiza aktywności in vitro nelarabiny i klofarabiny w liniach komórkowych chłoniaków B-komórkowych oraz liniach mieloidalnych.

Rak gruczołu krokowego (RGK) jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych u mężczyzn. Zachorowalność i umieralność na ten nowotwór stale wzrasta. Pomimo leczenia radykalnego u części chorych dochodzi do rozwinięcia się choroby przerzutowej, która z czasem staje się oporna na hormonoterapię. Wyniki leczenia przerzutowego hormonoopornego RGK (hRGK) są niezadowalające.

Zróżnicowane raki tarczycy (ZRT) są jednymi z częstszych nowotworów nabłonkowych u dzieci. W tej populacji charakteryzują się wyższym zaawansowaniem i bardziej burzliwym przebiegiem klinicznym. Przy odpowiednim zastosowaniu metod skojarzonego leczenia przeciwnowotworowego uzyskuje się doskonałe wyniki. Jak dotąd nie analizowano wpływu obciążenia stygmatem choroby nowotworowej oraz procedurami diagnostyczno-terapeutycznymi na późniejsze funkcjonowanie psychiczne w wieku dorosłym. Celem pracy była analiza satysfakcji z życia oraz poziomu nadziei u pacjentów leczonych w dzieciństwie z powodu ZRT z uwzględnieniem wpływu wsparcia udzielanego im przez rodziców w okresie choroby. Jako zasoby pozytywne satysfakcja z życia i nadzieja stanowią ważny element naszej osobowości, dzięki nim czerpiemy radość z życia, wyznaczając kolejne cele do osiągnięcia. Większość badanych wysoko oceniła satysfakcję z życia i poziom nadziei (93%). Stwierdzono także, że 43,6% chorych wykazuje optymistyczne nastawienie do swojej sytuacji w kontekście stanu zdrowia. Pozostałe osoby (43,6%) oceniały przyszłą sytuację podobnie jak sytuację teraźniejszą. Negatywnym na­stawieniem do przyszłości charakteryzowało się 12,8% badanych. Problemy chorych źle postrzegających swoje życie i perspektywy przedstawiono w kontekście wsparcia uzyskiwanego od rodziny.