IMPAKT 2015: wyniki leczenia raka piersi u mężczyzn różnią się w zależności od podtypu molekularnego nowotworu związanego z ekspresją receptorów
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 03.07.2015
Źródło: IMPAKT 2015, Bruksela, maj 2015
Nadal niewiele jest danych dotyczących charakterystyki molekularnej raka piesi u mężczyzn. W trakcie części Konferencji Raka Piersi IMPAKT 2015 zatytułowanej Genomics and Proteomic Analysis of Breast Cancer, która miała miejsce w maju 2015 roku w Brukseli przedstawiono pełną charakterystykę podtypów raka piersi u mężczyzn, wyodrębnionych na podstawie ekspresji receptorów wraz z wynikami leczenia w zależności od podtypu molekularnego
Zespół autorów amerykańskich potwierdził, że rak piersi jest ciągle rzadką chorobą u mężczyzn, stanowiąc około 1% wszystkich raków piersi, co prawdopodobnie jest główną przyczyną niewielkiej liczby danych dotyczących charakterystyki molekularnej nowotworu w tej populacji.
Badacze poddali analizie dane pochodzące od 922 chorych z określonym podtypem receptorów, znajdujące się w bazie danych programu National Cancer Institute- Surveillance, Epidemiology and End Results (SEER), obejmującej wszystkie raki piersi rozpoznane u mężczyzn od 2010 roku.
W większości przypadków potwierdzono ekspresję receptorów na komórkach nowotworu. Analiza tych danych wykazała, u 757 chorych (82%) guz wykazywał ekspresję receptorów hormonalnych, bez ekspresji receptora HER2 (HR+/HER2-), u 135 (15%) wykazano obecność zarówno receptorów hormonalnych jak i receptora HER2 (HR+/HER2+), 11 (1%) chorych miało ujemne receptory hormonalne z obecnością receptora HER2 (HR-/HER2+), a 19 chorych (2%) chorowało na potrójnie ujemnego raka piersi.
Badacze wykazali, że ten ostatni typ raka piersi (potrójnie ujemny) rozpoznawano w znacznie młodszym wieku niż pozostałe podtypy molekularne, wykazujące ekspresję receptorów hormonalnych.
Poszczególne podgrupy chorych nie różniły się istotnie pod kątem rasy oraz typu histologicznego nowotworu, wykazano jednak różnice dotyczące zaawansowania klinicznego (p=0,052) oraz stanu węzłów chłonnych (p=0,051).
W opinii autorów istotne różnice dotyczą też zaawansowania histologicznego i klinicznego oraz obecności przerzutów w chwilki rozpoznania.
Analiza wskaźników dotyczących 1-rocznego przeżycia całkowitego (OS) wykazała, że rokowanie u chorych z nowotworami wykazującymi ekspresję co najmniej jednego receptora było znacznie lepsze niż chorych z rakiem potrójnie ujemnym.
Odsetek mężczyzn chorych na raka piersi, którzy przeżyli 1 rok wyniósł ogółem 95%, a w poszczególnych podtypach wyniósł: 96,7% dla HR+/HER2-, 90,0% dla HR-/HER2+, i 89,9% dla podtypu HR+/HER2+, w porównaniu z 67,9% w podtypie potrójnie ujemnym.
Podobny rozkład obserwowano w odniesieniu do 1-rocznego przeżycia ściśle związanego z chorobą nowotworową. Wyniosło ono ogółem 96,6%, 98,2% dla podtypu HR+/HER2-, 90,0% w typie HR-/HER2+ i 92,2% w HR+/HER2+, w porównaniu z 67,9% u chorych na raka potrójnie ujemnego.
Podsumowując: u mężczyzn chorych na raka piersi odnotowano istotne różnice w zakresie charakterystyki guza pomiędzy różnymi podtypami molekularnymi. Największe różnice dotyczyły mężczyzn z potrójnie ujemnym rakiem piersi, u których nowotwór częściej rozpoznawano w młodszym wieku, a także odnotowano gorsze wyniki dotyczące 1-rocznego przeżycia.
Uznano też, że potrzebne są dalsze badania nad rakiem piersi u mężczyzn w celu lepszego poznania charakterystyki poszczególnych podtypów molekularnych nowotworu i związanych z nimi wyników leczenia.
Badacze poddali analizie dane pochodzące od 922 chorych z określonym podtypem receptorów, znajdujące się w bazie danych programu National Cancer Institute- Surveillance, Epidemiology and End Results (SEER), obejmującej wszystkie raki piersi rozpoznane u mężczyzn od 2010 roku.
W większości przypadków potwierdzono ekspresję receptorów na komórkach nowotworu. Analiza tych danych wykazała, u 757 chorych (82%) guz wykazywał ekspresję receptorów hormonalnych, bez ekspresji receptora HER2 (HR+/HER2-), u 135 (15%) wykazano obecność zarówno receptorów hormonalnych jak i receptora HER2 (HR+/HER2+), 11 (1%) chorych miało ujemne receptory hormonalne z obecnością receptora HER2 (HR-/HER2+), a 19 chorych (2%) chorowało na potrójnie ujemnego raka piersi.
Badacze wykazali, że ten ostatni typ raka piersi (potrójnie ujemny) rozpoznawano w znacznie młodszym wieku niż pozostałe podtypy molekularne, wykazujące ekspresję receptorów hormonalnych.
Poszczególne podgrupy chorych nie różniły się istotnie pod kątem rasy oraz typu histologicznego nowotworu, wykazano jednak różnice dotyczące zaawansowania klinicznego (p=0,052) oraz stanu węzłów chłonnych (p=0,051).
W opinii autorów istotne różnice dotyczą też zaawansowania histologicznego i klinicznego oraz obecności przerzutów w chwilki rozpoznania.
Analiza wskaźników dotyczących 1-rocznego przeżycia całkowitego (OS) wykazała, że rokowanie u chorych z nowotworami wykazującymi ekspresję co najmniej jednego receptora było znacznie lepsze niż chorych z rakiem potrójnie ujemnym.
Odsetek mężczyzn chorych na raka piersi, którzy przeżyli 1 rok wyniósł ogółem 95%, a w poszczególnych podtypach wyniósł: 96,7% dla HR+/HER2-, 90,0% dla HR-/HER2+, i 89,9% dla podtypu HR+/HER2+, w porównaniu z 67,9% w podtypie potrójnie ujemnym.
Podobny rozkład obserwowano w odniesieniu do 1-rocznego przeżycia ściśle związanego z chorobą nowotworową. Wyniosło ono ogółem 96,6%, 98,2% dla podtypu HR+/HER2-, 90,0% w typie HR-/HER2+ i 92,2% w HR+/HER2+, w porównaniu z 67,9% u chorych na raka potrójnie ujemnego.
Podsumowując: u mężczyzn chorych na raka piersi odnotowano istotne różnice w zakresie charakterystyki guza pomiędzy różnymi podtypami molekularnymi. Największe różnice dotyczyły mężczyzn z potrójnie ujemnym rakiem piersi, u których nowotwór częściej rozpoznawano w młodszym wieku, a także odnotowano gorsze wyniki dotyczące 1-rocznego przeżycia.
Uznano też, że potrzebne są dalsze badania nad rakiem piersi u mężczyzn w celu lepszego poznania charakterystyki poszczególnych podtypów molekularnych nowotworu i związanych z nimi wyników leczenia.
