Prognostyczna wartość mutacji BRAF i KRAS u chorych na raka jelita grubego w III stopniu zaawansowania klinicznego.
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 09.07.2015
Źródło: Taieb J et all. “Prognostic value of BRAF V600E and KRAS exon 2 mutations in microsatellite stable (MSS), stage III colon cancers (CC) from patients (pts) treated with adjuvant FOLFOX+/- cetuximab: A pooled analysis of 3934 pts from the PETACC8 and N0147
W badanej grupie chorych obecność mutacji V600E BRAF i mutacji KRAS jest niezależnym czynnikiem prognostycznym krótszego TTR, SAR i OS.
Prognostyczne znaczenie mutacji BRAF I KRAS u chorych na raka jelita grubego, mimo znacznej ilości badań wciąż jest kontrowersyjne. Jest tak, gdyż dotychczasowe badania obejmują zarówno II jak i III stopień zaawansowania klinicznego, niestabilność mikrosatelitarną jak i stabilną postać, raki odbytnicy razem z pozostałą częścią jelita grubego oraz różne schematy leczenia. Podczas tegorocznego kongresu ASCO (American Society of Clinical Oncology) zaprezentowano pracę, w której badano wpływ wspomnianych mutacji u chorych ze stabilną mikrosatelitarnie chorobą – rakiem jelita grubego w III stopniu zaawansowania klinicznego, otrzymujących chemioterapię adjuwantową wg schematu FOLFOX z lub bez cetuksymabu.
Do badania wykorzystano próbki od 5577 chorych włączonych do badań PETACC8 i N0147. U 4175 chorych stwierdzono stabilność mikrosatelitarną, a u 3934 oznaczono mutację V600E BRAF i mutacje w eksonie 2 genu KRAS. Analizowano związek obecności mutacji z czasem do nawrotu (TTR – time-to-recurrence), przeżyciem po nawrocie (SAR – survival after relapse) oraz przeżyciem całkowitym (OS – overall survival). Ponadto dokonano analizy wieloczynnikowej obejmującej wiek chorych, płeć, cechę T i N nowotworu, jego lokalizację i stan ogólny chorych.
Chorych podzielono na 3 grupy: z obecnością mutacji BRAF – 279 chorych, z obecnością mutacji KRAS – 1450 chorych oraz grupę chorych bez mutacji – 2205 chorych. Obecność którejkolwiek mutacji wiązała się z krótszym TTR i OS w odniesieniu do chorych bez mutacji, co znalazło potwierdzenie również w analizie wieloczynnikowej. Mediana SAR wyniosła 2,57 roku w grupie bez mutacji, 2,09 roku w grupie z mutacją KRAS i 1,0 roku w grupie z mutacja BRAF. Nie stwierdzono związku pomiędzy schematem leczenia ( z lub bez cetuksymabu) a obecnością mutacji KRAS i BRAF dla TTR i OS.
Do badania wykorzystano próbki od 5577 chorych włączonych do badań PETACC8 i N0147. U 4175 chorych stwierdzono stabilność mikrosatelitarną, a u 3934 oznaczono mutację V600E BRAF i mutacje w eksonie 2 genu KRAS. Analizowano związek obecności mutacji z czasem do nawrotu (TTR – time-to-recurrence), przeżyciem po nawrocie (SAR – survival after relapse) oraz przeżyciem całkowitym (OS – overall survival). Ponadto dokonano analizy wieloczynnikowej obejmującej wiek chorych, płeć, cechę T i N nowotworu, jego lokalizację i stan ogólny chorych.
Chorych podzielono na 3 grupy: z obecnością mutacji BRAF – 279 chorych, z obecnością mutacji KRAS – 1450 chorych oraz grupę chorych bez mutacji – 2205 chorych. Obecność którejkolwiek mutacji wiązała się z krótszym TTR i OS w odniesieniu do chorych bez mutacji, co znalazło potwierdzenie również w analizie wieloczynnikowej. Mediana SAR wyniosła 2,57 roku w grupie bez mutacji, 2,09 roku w grupie z mutacją KRAS i 1,0 roku w grupie z mutacja BRAF. Nie stwierdzono związku pomiędzy schematem leczenia ( z lub bez cetuksymabu) a obecnością mutacji KRAS i BRAF dla TTR i OS.
