Skojarzenie ipilimumabu z niwolumabem u chorych na zaawansowanego czerniaka
Autor: Małgosia Michalak
Data: 04.06.2014
Źródło: M. Sznol et al. Survival, response duration, and activity by BRAF mutation (MT) status of nivolumab (NIVO, anti-PD-1, BMS-936558, ONO-4538) and ipilimumab (IPI) concurrent therapy in advanced melanoma (MEL). J Clin Oncol 32:5s, 2014 (suppl; abstr LBA9003^
Podczas tegorocznego spotkania ASCO (American Society of Clinical Oncology) zaprezentowano zaktualizowane wyniki badania pierwszej fazy, w którym oceniano skojarzenie dwóch immunoterapeutyków – przeciwciała anty-PD1 (nivolumab) oraz anty-CTLA4 (ipilimumab) u chorych na nieoperacyjnego czerniaka w stopniu III i IV.
Ipilimumab jest przciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko cząsteczce CTLA-4 (cytotoxic T-lymphocyte antygen-4) obecnej na limfocytach T. Cząsteczka CTLA-4, która ulega nadekspresji na aktywowanych limfocytach T i limfocytach T supresorowych, hamuje dalszą aktywację swoistych limfocytów T CD4+ i CD8+ poprzez interakcję z komórkami dendrytycznymi (DC) lub bezpośrednio w wyniku kontaktu limfocyta supresorowego z efektorowym. Przeciwciało anty-CTLA4 poprzez blokowanie interakcji CTLA-4 z CD80/86 wyłącza ten mechanizm supresji immunologicznej i umożliwia ciągłe, niepohamowane stymulowanie limfocytów T przez komórki DC. Ipilimumab jest zarejestrowany w Europie w pierwszej i drugiej linii leczenia u chorych na zaawansowanego czerniaka.
Receptor PD-1 (programmed cell death 1) występuje na aktywowanych limfocytach T CD8+, CD4+, limfocytach T regulatorowych, limfocytach B oraz na komórkach NK. Przyłączenie przeciwciała anty-PD1 (niwolumab) do receptora PD-1 powoduje zahamowanie immunosupresji w środowisku guza wzmacniając odpowiedź przeciwnowotworową.
Do badania zakwalifikowano 88 chorych leczonych wcześniej systemowo z powodu uogólnionego czerniaka. 53 otrzymało jednoczasowo niwolumab z ipilimumabem, natomiast 33 badanych sekwencyjnie – ipilimumab, po którym podawano niwolumab.
U chorych otrzymujących w/w leki jednoczasowo roczny i 2-letni odsetek przeżycia zaobserwowano u 85% i 79% chorych. Mediana całkowitego przeżycia chorych w tej grupie wynosiła 40 miesięcy.
Obiektywną odpowiedź po zastosowanym leczeniu zanotowano u 40% chorych otrzymujących oba leki jednocześnie. U chorych otrzymujących najwyższe dawki w/w leków obiektywną odpowiedź obserwowano u 53% badanych. Odsetki odpowiedzi były niższe (20%) u chorych otrzymujących sekwencyjnie ipilimumab z niwolumabem.
U chorych otrzymujących w/w leki jednoczasowo powikłania 3 i 4 stopnia obserwowano znacznie częściej niż u badanych otrzymujących je sekwencyjnie – 53% vs 18%.
Receptor PD-1 (programmed cell death 1) występuje na aktywowanych limfocytach T CD8+, CD4+, limfocytach T regulatorowych, limfocytach B oraz na komórkach NK. Przyłączenie przeciwciała anty-PD1 (niwolumab) do receptora PD-1 powoduje zahamowanie immunosupresji w środowisku guza wzmacniając odpowiedź przeciwnowotworową.
Do badania zakwalifikowano 88 chorych leczonych wcześniej systemowo z powodu uogólnionego czerniaka. 53 otrzymało jednoczasowo niwolumab z ipilimumabem, natomiast 33 badanych sekwencyjnie – ipilimumab, po którym podawano niwolumab.
U chorych otrzymujących w/w leki jednoczasowo roczny i 2-letni odsetek przeżycia zaobserwowano u 85% i 79% chorych. Mediana całkowitego przeżycia chorych w tej grupie wynosiła 40 miesięcy.
Obiektywną odpowiedź po zastosowanym leczeniu zanotowano u 40% chorych otrzymujących oba leki jednocześnie. U chorych otrzymujących najwyższe dawki w/w leków obiektywną odpowiedź obserwowano u 53% badanych. Odsetki odpowiedzi były niższe (20%) u chorych otrzymujących sekwencyjnie ipilimumab z niwolumabem.
U chorych otrzymujących w/w leki jednoczasowo powikłania 3 i 4 stopnia obserwowano znacznie częściej niż u badanych otrzymujących je sekwencyjnie – 53% vs 18%.
