REUMATOLOGIA
Inne układowe choroby tkanki łącznej
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy

Belimumab w leczeniu zespołu Sjogrena

Udostępnij:
Opublikowano wyniki 12-miesiecznej obserwacji z zastosowaniem belimumabu wśród chorych z zespołem Sjogrena. Badaniem objęto populację z obecnością przeciwciał SS-A i/lub SS-B, powikłań narządowych choroby, przetrwałego powiększenia ślinianek lub wskaźnikami aktywacji limfocytów B.
Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG wiążącym i hamującym aktywność białka BLyS, biorącego udział w procesach różnicowania, aktywacji i przeżycia limfocytów B. Lek posiada rejestrację w leczeniu aktywnej postaci tocznia rumieniowatego układowego. Odpowiedź na leczenie uzyskano w przypadku 60% badanych z zespołem Sjogrena - odpowiedź uzyskana w 6 miesiącu, utrzymywała się do 12 miesiąca obserwacji. Korzystną odpowiedź na leczenie uzyskano w przypadku powikłań o charakterze limfadenopatii oraz powiększenia ślinianek. Regresja zmian w śliniankach była szybka, za wyjątkiem chorych u których potwierdzono chłoniaka. Korzystny efekt leczenia dotyczył również objawów stawowych. W następstwie leczenia obserwowano ponadto zmniejszenie wykładników laboratoryjnych nadmiernej aktywacji limfocytów B w surowicy krwi. Nie zaobserwowano natomiast istotnego wpływu leku na poprawę funkcji gruczołów łzowych i ślinowych. Lek okazał się bezpieczny podczas całego okresu trwania badania - 52 tygodnie. Odnotowano jedynie łagodne działania niepożądane w postaci przejściowej neutropenii, czy łagodnych powikłań infekcyjnych. Obiecujące wyniki przedstawionej obserwacji, mogą zaowocować dalszymi badaniami na większej populacji pacjentów. W omawianym badaniu była ona nieliczna i wynosiła jedynie 30 badanych.(al)
 
Patronat naukowy portalu
prof. dr hab. Piotr Wiland – kierownik Katedry i Kliniki Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.