Ryzyko zaburzeń neuropoznawczych u dzieci matek z obecnymi przeciwciałami anty-Ro
Autor: Marzena Jaskot
Data: 25.08.2014
Źródło: Kelly EN, Sananes R, Chiu-Man C, Silverman ED, Jaeggi E. Prenatal anti-ro antibody exposure, congenital complete atrioventricular heart block, and high-dose steroidtherapy: impact on neurocognitive outcome in school-age children. Arthritis Rheumatol. 2014
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Stosowanie GKS w okresie ciąży budzi pytania o ryzyko odległych powikłań dla płodu, a następnie dziecka. Badacze kanadyjscy przeanalizowali jaki wpływ na ewentualne wystąpienie zaburzeń poznawczych u dzieci w wieku szkolnym miały: ekspozycja na przeciwciała anty-Ro, bradykardia w okresie płodowym oraz terapia dexametazonem CAVB.
Ekspozycja płodu na matczyne przeciwciała anty-Ro (anty-SSA), niezależnie od schorzenia któremu towarzyszą, może być związana z wystąpieniem tzw. tocznia noworodków (TN). Najgroźniejszym powikłaniem tego zespołu są objawy ze strony serca, a wśród nich całkowity blok serca (CAVB, congenital atrioventricular heart block), będący następstwem indukowanego obecnością przeciwciał procesu zapalnego i włóknienia w obrębie m.in. układu bodźcoprzewodzącego. CAVB rozwija się najczęściej między 18, a 24 tygodniem ciąży i objawia przetrwałą bradykardią (40-80 uderzeń/minutę).
Postępowanie terapeutyczne obejmuje stosowanie fluorowanych glikokortykosteroidów (GKS, np. dexametazon), które przenikają przez łożysko. Szczególnie korzystne jest stosowanie GKS w przypadkach niecałkowitego bloku serca, kardiomiopatii, wysiękowego zapalenia wsierdzia - będących również następstwem zajęcia serca w przebiegu TN. Stosowanie GKS w okresie ciąży budzi pytania o ryzyko odległych powikłań dla płodu, a następnie dziecka wynikających ze stosowania GKS.
Badacze kanadyjscy przeanalizowali jaki wpływ na ewentualne wystąpienie zaburzeń poznawczych u dzieci w wieku szkolnym miały: ekspozycja na przeciwciała anty-Ro, bradykardia w okresie płodowym oraz terapia dexametazonem CAVB. Prospektywne badanie objęło 3 populacje dzieci w wieku 6-16 lat, u matek których w okresie ciąży stwierdzono obecność przeciwciał anty-Ro. Pierwszą grupę stanowiły dzieci bez CAVB, u których nie stosowano deksametazonu (n=14), drugą - dzieci u których stwierdzono CAVB i nie stosowano GKS (n=10) oraz trzecią - dzieci z CAVB leczone dexametazonem (n=16). Złożonej ocenie poddano stopień zdolności poznawczych, percepcję wzrokową i zdolności motoryczne, zdolność koncentracji wzrokowej i słuchowej, uczenie się i pamięć werbalną, pamięć wzrokową, zachowanie. Nie wykazano odchyleń od normy w zakresie ocenianych parametrów w żadnej z badanych populacji dzieci. Wśród dzieci z rozpoznanym CAVB, leczonych dexametazonem nie wykazano zależności pomiędzy wskaźnikami funkcji poznawczych, a częstością rytmu serca oraz czasem trwania terapii (2-15 tygodni i sumaryczną dawką GKS (56-824mg dexametazonu).
Postępowanie terapeutyczne obejmuje stosowanie fluorowanych glikokortykosteroidów (GKS, np. dexametazon), które przenikają przez łożysko. Szczególnie korzystne jest stosowanie GKS w przypadkach niecałkowitego bloku serca, kardiomiopatii, wysiękowego zapalenia wsierdzia - będących również następstwem zajęcia serca w przebiegu TN. Stosowanie GKS w okresie ciąży budzi pytania o ryzyko odległych powikłań dla płodu, a następnie dziecka wynikających ze stosowania GKS.
Badacze kanadyjscy przeanalizowali jaki wpływ na ewentualne wystąpienie zaburzeń poznawczych u dzieci w wieku szkolnym miały: ekspozycja na przeciwciała anty-Ro, bradykardia w okresie płodowym oraz terapia dexametazonem CAVB. Prospektywne badanie objęło 3 populacje dzieci w wieku 6-16 lat, u matek których w okresie ciąży stwierdzono obecność przeciwciał anty-Ro. Pierwszą grupę stanowiły dzieci bez CAVB, u których nie stosowano deksametazonu (n=14), drugą - dzieci u których stwierdzono CAVB i nie stosowano GKS (n=10) oraz trzecią - dzieci z CAVB leczone dexametazonem (n=16). Złożonej ocenie poddano stopień zdolności poznawczych, percepcję wzrokową i zdolności motoryczne, zdolność koncentracji wzrokowej i słuchowej, uczenie się i pamięć werbalną, pamięć wzrokową, zachowanie. Nie wykazano odchyleń od normy w zakresie ocenianych parametrów w żadnej z badanych populacji dzieci. Wśród dzieci z rozpoznanym CAVB, leczonych dexametazonem nie wykazano zależności pomiędzy wskaźnikami funkcji poznawczych, a częstością rytmu serca oraz czasem trwania terapii (2-15 tygodni i sumaryczną dawką GKS (56-824mg dexametazonu).
