Czynniki zwiększające ryzyko nawrotu naczyniaków jamistych u dzieci leczonych propranololem

Chociaż propranolol stanowi leczenie z wyboru naczyniaków jamistych u niemowląt, to jak dotąd nie wiadomo zbyt wiele na temat czynników ryzyka nawrotu tych zmian po zaprzestaniu stosowania propranololu.
Autorzy cytowanej pracy podjęli się porównania czynników związanych z ryzykiem nawrotu naczyniaka jamistego u dzieci leczonych propranololem doustnie.

W tym celu przeprowadzono jednoośrodkowe retrospektywne badanie obserwacyjne. Przeanalizowano wszystkie pliki i fotografie pacjentów z naczyniakami jamistymi (wiek do 5 miesiąca życia w chwili rozpoczęcia leczenia), którzy byli badani w okresie między 1 czerwca 2008 a 31 grudnia 2011 roku w National Reference Center for rare skin diseases w Bordeaux.

Spośród wszystkich 158 dzieci włączonych do badania, u 118 nie stwierdzono nawrotu naczyniaka zaś u 40 doszło do nawrotu. Stosunek chłopców do dziewczynek wynosił 1:2, 12% badanych miało odmianę segmentalną naczyniaka jamistego (19 osób). Po przeprowadzeniu wielowariantowej analizy okazało się, że tylko naczyniaki jamiste z komponentą głęboką oraz te o segmentalnym rozmieszczeniu związane były w sposób niezależny z nawrotem naczyniaka.

Z badania tego wynika zatem, że segmentalne naczyniaki jamiste oraz te z komponentą głęboką stanowią czynniki ryzyka nawrotu zmiany po zaprzestaniu leczenia propranololem i w związku z tym wymagają dokładniejszej obserwacji i/lub dłuższego okresu leczenia.