Specjalizacje, Kategorie, Działy
123RF

Terapie miejscowe w leczeniu ostudy

Udostępnij:
Tagi: ostuda
Zespół irański z Shiraz University of Medical Sciences zbadał działanie miejscowych terapeutyków na zaatakowane ostudą obszary skóry.
Ostuda – nazywana melazmą lub popularnie przebarwieniem ciążowym – występuje u obu płci, choć częściej u kobiet niż u mężczyzn. Pojawia się zwykle między 20. a 50. r.ż. Najczęściej ma postać jasnobrązowych, ciemnobrązowych, a nawet niebieskoszarych przebarwień na skórze. Mogą one pojawiać się jako plamy płaskie lub przypominające piegi. Obejmują one twarz: policzki, górną wargę i czoło oraz przedramiona i okolice przyobojczykowe.

Przyczyny wystąpienia ostudy nie są do końca rozpoznane; wiąże się ją często ze stosowaniem antykoncepcji hormonalnej u kobiet, pojawia się też w ciąży. Ostatnio opublikowano także prace badawcze, w których ostuda wykazywana jest jako predyktor zaburzeń funkcjonowania wątroby.

Zespół irański z Shiraz University of Medical Sciences zbadał działanie miejscowych terapeutyków na zaatakowane ostudą obszary skóry. Pierwszy był krem z cysteaminą jako substancją czynną. Cysteamina to aminotiol przechodzący do lizosomów, gdzie reaguje z cystyną, tworząc cysteinę oraz mieszany dwusiarczek cysteaminy i cysteiny. Jest on usuwany z lizosomu przez układ transportujący dla lizyny. Stosowana w zaburzeniach nefrologicznych wpływa też na proces poprzecznego łączenia włókien kolagenowych. Nie jest toksyczna dla melaniny. Drugą badaną substancją był krem składający się z hydrochinonu i kwasu askorbinowego.

Była to podwójnie ślepa randomizowana próba. Objęła grupę 65 osób, w większości kobiet. Osoby te otrzymywały krem z 5-proc. cysteaminą lub krem z 4-proc. hydrochinonu i 3-proc. kwasu askorbinowego (HC). Odpowiedź terapeutyczną oceniano za pomocą zmodyfikowanego wskaźnika MASI (mMASI) i wskaźnika melaniny (SkinColorCatch) po 2 i 4 miesiącach leczenia. Oceniono również wpływ leczenia na jakość życia.

Stwierdzono, że spadek wskaźnika mMASI wyniósł od 6,69 ±2,96 do 4,47 ±2,16 w grupie cysteaminy oraz z 6,26 ±3,25 do 3,87 ±2,00 w grupie HC po czterech miesiącach. Wskaźnik melaniny obniżył się po czterech miesiącach z 37,72 ±10,17 do 31,47 ±11,90 w grupie cysteaminy oraz z 36,37 ±10,80 do 23,16 ±8,83 w grupie HC. Nie wykazano istotnej różnicy między wartościami wskaźnika mMASI między obiema grupami na początku badania, ale różnica między wartościami wskaźnika melaniny na początku badania i w czwartym miesiącu była wyraźniejsza w grupie HC. Jakość życia poprawiła się w obu grupach, ale nie różniła się istotnie między grupami.

Zauważono, że w wielu przypadkach lepiej tolerowana cysteamina ma podobną skuteczność w leczeniu melazmy jak nieco gorzej tolerowany krem składający się z hydrochinonu i kwasu askorbinowego. Może więc służyć jako terapeutyk drugiego wyboru. Co istotne, badania potwierdziły poprzez istotne obniżenie wskaźnika mMASI i melaniny skuteczność miejscowo stosowanej cysteaminy i HC u pacjentów opornych na wcześniejsze terapie.

Opracowanie: Marek Meissner
 
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.