Skuteczność interwencji w leczeniu czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego u dzieci

Dostępnych jest wiele metod leczenia zaburzeń osi jelitowo-mózgowej (AP-DGBI) u dzieci. Naukowcy podsumowali znane opcje leczenia AP-DGBI u dzieci i młodzieży w zakresie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania oraz wskazali, która daje najlepsze efekty. 

Diagnostyka i leczenie dolegliwości bólowych brzucha u dzieci to codzienność wielu lekarzy. Zaburzenia te są powszechne, a interwencje podjęte w celu ich leczenia często nie przynoszą oczekiwanych efektów.

Czynnościowe zaburzenia przewodu pokarmowego rozpoznaje się, gdy po dokładnym badaniu klinicznym obserwowanych objawów nie można przypisać innemu zaburzeniu.

Z tej grupy czynnościowych zaburzeń pokarmowych można wyodrębnić zaburzenia przebiegające z
czynnościowym bólem brzucha, do których zaliczamy zespół jelita drażliwego, migrenę brzuszną, dyspepsję czynnościową oraz nieokreślony czynnościowy ból brzucha. 

Dotychczas przebadano wiele metod leczenia zaburzeń interakcji jelitowo-mózgowej związanych z czynnościowym bólem brzucha u dzieci. Celem pracy opublikowanej na łamach „The Lancet” jest ocena skuteczności i bezpieczeństwa wszystkich znanych opcji leczenia tego schorzenia.

Cytowana metaanaliza uwzględniła 91 oryginalnych randomizowanych kontrolowanych badań, które obejmowały 7226 uczestników. 12 badań oceniało leczenie dietetyczne (n = 730), 25 oceniało leczenie farmakologiczne (n = 2140), 23 oceniało leczenie probiotyczne (n = 1762), a 35 oceniało leczenie psychospołeczne (n = 2952).

Włączono też badanie w zakresie jakiegokolwiek wystąpienia zaburzeń czynnościowych (tj. zespół jelita drażliwego, nieokreślony czynnościowy ból brzucha i migrena brzuszna, z wyłączeniem czynnościowej dyspepsji) u dzieci w wieku od 4 do 18 lat.

Dwie terapie były prawdopodobnie bardziej skuteczne w odniesieniu do powodzenia leczenia niż leczenie kontrolne: hipnoterapia (współczynnik ryzyka [RR] 4,99 [95 proc. CI 2,15 do 11,57]; duża wielkość efektu) i terapia poznawczo-behawioralna (CBT; RR 1,99 [95 proc. CI 1,33 do 2,98]; umiarkowana wielkość efektu). Wszystkie inne metody leczenia oceniane pod kątem skuteczności leczenia były albo nieskuteczne, albo dane były bardzo mało pewne, w związku z czym nie można było wyciągnąć żadnych wniosków.

Eksperci podkreślają, że czynnościowe bóle brzucha u dzieci nadal stanowią wyzwanie terapuetyczne. Powyższe badanie przybliża skuteczniejsze metody, jednakże dalsze analizy są konieczne w celu uzyskania pewniejszych dowodów i stworzenia zaleceń dotyczących leczenia.