PAP/Tytus Żmijewski
PAP/Tytus Żmijewski

Bartosz Fiałek podpowiada prezydentowi

Udostępnij:

Lipcowe podwyżki, reforma szpitali, aborcja, pieniądze na zdrowie i koordynacja w systemie ochrony zdrowia – co z tym powinien zrobić nowy prezydent? O tym w „Menedżerze Zdrowia” pisze Bartosz Fiałek.

  • Karol Nawrocki z wynikiem 50,89 proc. wygrał drugą turę wyborów prezydenckich (Rafał Trzaskowski otrzymał 49,11 proc. głosów)
  • Bartosz Fiałek sugeruje w „Menedżerze Zdrowia”, jakie decyzje zdrowotne powinien podjąć nowy prezydent
  • Ekspert pisze o lipcowych podwyżkach, reformie szpitali, aborcji, pieniądzach na zdrowie i koordynacji w systemie ochrony zdrowia

Choć nie głosowałem na Karola Nawrockiego, to mam nadzieję, że zdrowie zostanie potraktowane przez niego ponadpartyjnie i zaczniemy reformować system w długoletniej perspektywie.

Czym powinien się zająć – jakie decyzje podjąć?

Lipcowe podwyżki

Przyznawanie rokrocznie lipcowych podwyżek (co wynika z ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych) to poprawa wieloletnich zaniedbań. Przez lata personel medyczny był niedofinansowany, co prowadziło do powiększających się problemów kadrowych i pogorszania się jakości opieki nad pacjentami. Dziś, gdy wreszcie zaczynamy zbliżać się do godnych wynagrodzeń, pojawiają się głosy sugerujące, że zarabiamy zbyt dużo. To mylne podejście. Wyższe wynagrodzenia nie tylko motywują do pracy, lecz także zmniejszają konieczność nadmiernego obciążania personelu, który do tej pory często musiał uzupełniać luki wynikające z niedoborów kadrowych i złej organizacji systemu. W efekcie wpływa to korzystnie na jakość opieki nad pacjentem oraz stabilność całego systemu zdrowia. Dlatego uważam, że lipcowe podwyżki są niezbędne i nic w tej sprawie nie powinno się zmieniać – komentarze o rzekomo zbyt wysokich zarobkach personelu medycznego należy jednoznacznie odrzucić.

Ustawa o reformie szpitali

Ustawa o reformie szpitali (zapisana w rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw) powinna być napisana w sposób bardziej konsekwentny i przemyślany. W dobrze funkcjonujących systemach ochrony zdrowia priorytetem jest profilaktyka, następnie leczenie ambulatoryjne, a dopiero w ostateczności hospitalizacja. Taka kolejność nie jest przypadkowa – profilaktyka jest nie tylko znacznie tańsza, ale również efektywniejsza w zapobieganiu poważnym chorobom. Z kolei leczenie w ramach medycyny ambulatoryjnej jest wielokrotnie tańsze od hospitalizacji, co ma istotne znaczenie w kontekście zrównoważonego finansowania systemu ochrony zdrowia. Dlatego reforma powinna koncentrować się na odwróceniu piramidy świadczeń, przesuwając punkt ciężkości z hospitalizacji na profilaktykę, podstawową opiekę zdrowotną i ambulatoryjną opiekę specjalistyczną. Tylko w ten sposób można stworzyć system, który nie tylko lepiej chroni zdrowie obywateli, ale również jest bardziej wydajny i ekonomiczny.

Aborcja

Decyzja o aborcji powinna należeć wyłącznie do kobiet, które realnie stają przed taką sytuacją. To one ponoszą ciężar ciąży, porodu i macierzyństwa, dlatego to one powinny mieć prawo do podejmowania decyzji w tej kwestii. Jako mężczyźni powinniśmy unikać narzucania swoich poglądów w sprawach, które bezpośrednio dotyczą zdrowia, życia i wolności wyboru kobiet.

Pieniądze w zdrowiu

Finansowanie ochrony zdrowia w Polsce od lat pozostaje wyzwaniem. Choć wydatki na zdrowie są istotne, to nadal należą do najniższych w Europie – zarówno pod względem procentu PKB, jak i wyceny świadczeń na jednego pacjenta. Dlatego zwiększenie finansowania publicznego systemu ochrony zdrowia powinno być priorytetem, niezależnie od toczących się debat na temat wynagrodzeń personelu medycznego. Tylko w ten sposób możemy realnie poprawić dostępność do profilaktyki, diagnostyki i leczenia, a tym samym podnieść jakość opieki zdrowotnej w Polsce.

Koordynacja

Koordynacja w polskim systemie opieki zdrowotnej jest źle zorganizowana – co w dużej mierze wynika z niedofinansowania oraz nadmiernego obciążenia pracą zarówno pielęgniarek, jak i lekarzy. Za koordynację opieki nad pacjentem powinni odpowiadać specjaliści z zakresu administracji i zarządzania, podczas gdy personel medyczny powinien skupić się na leczeniu i profilaktyce. Dopóki nie wprowadzimy takiego podziału ról, personel medyczny będzie przeciążony zadaniami organizacyjnymi, co negatywnie wpłynie na jakość opieki oraz satysfakcję pacjentów.

Komentarz Bartosza Fiałka, byłego zastępcy dyrektora do spraw medycznych Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Płońsku, reumatologa i przewodniczącego Regionu Kujawsko-Pomorskiego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy
.

Przeczytaj także: „Umowa koalicyjna podpisana – co o zdrowiu?” i „Prezydencka polityka otwartości vs obstrukcja. Co nas czeka?”.

Menedzer Zdrowia twitter

 
© 2025 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.