123RF
Kontynuacja leczenia nintedanibem choroby śródmiąższowej płuc w twardzinie układowej
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 15.11.2022
Źródło: Allanore Y, Vonk MC, Distler O, Azuma A, Mayes MD, Gahlemann M, James A, Kohlbrenner V, Alves M, Khanna D, Highland KB; SENSCIS-ON trial investigators. Continued treatment with nintedanib in patients with systemic sclerosis-associated interstitial lung disease: data from SENSCIS-ON. Ann Rheum Dis. 2022 Dec;81(12):1722-1729. doi: 10.1136/ard-2022-222564
| Tagi: | twardzina układowa |
Wyniki uzyskane w badaniu SENSCIS-ON stanowią dodatkowy argument do niezwłocznego włączania nintedanibu do leczenia SSc-ILD.
Nintedanib to inhibitor kinazy tyrozynowej, którego działanie polega na blokowaniu szlaków aktywujących komórki zapalne oraz fibroblasty. Lek znajduje zastosowanie w leczeniu idiopatycznego włóknienia płuc oraz innych typów włóknienia płuc, w tym choroby śródmiąższowej płuc związanej z twardziną układową (SSc-ILD).
W badaniu SENSCIS, randomizowanym, kontrolowanym placebo trwającym 52 tygodnie, wykazano istotną klinicznie skuteczność nintedanibu w hamowaniu spadku natężonej pojemności życiowej (FVC) u chorych z SSc-ILD (w porównaniu z grupą placebo uzyskano mniejszy o 44 proc. spadek FVC). W badaniu SENSCIS-ON kontynuowano stosowanie nintedanibu u chętnych pacjentów biorących udział w badaniu SENSCIS (zarówno w grupie, która lek już stosowała [n = 197], jak i w grupie przyjmującej dotychczas placebo [n = 247]) w celu oceny bezpieczeństwa i tolerancji długoterminowej.
Biegunka była najczęściej obserwowanym działaniem niepożądanym leku występującym u 68 proc. badanych. U chorych rozpoczynających stosowanie nintedanibu (n = 247) w okresie 52 tygodni 6,9 proc. zaprzestało stosowania leku z powodu biegunki (podobny odsetek notowano w badaniu SENSCIS).
U chorych z kontynuacją nintedanibu odsetek ten był znacznie mniejszy i wyniósł 1,5 proc. Profil działań niepożądanych był podobny u chorych stosujących tylko nintedanib w porównaniu z nintedanibem w połączeniu z mykofenolanem mofetilu, jednakże kaszel był częściej notowany u chorych z mykofenolanem mofetilu. Spadek FVC w okresie 52 tygodni terapii od rozpoczęcia leczenia wyniósł odpowiednio w badaniu SENSCIS-ON i SENCSIS –51,3 mL oraz –42,7 mL. W grupie chorych z kontynuacją nintedanibu spadek FVC w kolejnych 52 tygodniach wyniósł –58,3 ml (dla porównania w grupie placebo w badaniu SENSCIS wyniósł 104,8 mL).
Takie wyniki świadczą o korzyściach ze stosowania leku przez kolejne lata (dotychczasowa analiza obejmuje chorych stosujących lek w okresie 3 lat). Najmniejsze spadki FVC odnotowano u chorych dodatkowo stosujących mykofenolan mofetilu.
W badaniu SENSCIS-ON w długoterminowym stosowaniu leku nintedanib obserwowano podobny profil bezpieczeństwa jak w przypadku terapii trwającej 52 tygodnie. Ponadto wykazano działanie hamujące progresję zmian śródmiąższowych przez 3 lata prowadzonej terapii. Uzyskane wyniki stanowią dodatkowy argument do niezwłocznego włączania nintedanibu do leczenia SSc-ILD.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
W badaniu SENSCIS, randomizowanym, kontrolowanym placebo trwającym 52 tygodnie, wykazano istotną klinicznie skuteczność nintedanibu w hamowaniu spadku natężonej pojemności życiowej (FVC) u chorych z SSc-ILD (w porównaniu z grupą placebo uzyskano mniejszy o 44 proc. spadek FVC). W badaniu SENSCIS-ON kontynuowano stosowanie nintedanibu u chętnych pacjentów biorących udział w badaniu SENSCIS (zarówno w grupie, która lek już stosowała [n = 197], jak i w grupie przyjmującej dotychczas placebo [n = 247]) w celu oceny bezpieczeństwa i tolerancji długoterminowej.
Biegunka była najczęściej obserwowanym działaniem niepożądanym leku występującym u 68 proc. badanych. U chorych rozpoczynających stosowanie nintedanibu (n = 247) w okresie 52 tygodni 6,9 proc. zaprzestało stosowania leku z powodu biegunki (podobny odsetek notowano w badaniu SENSCIS).
U chorych z kontynuacją nintedanibu odsetek ten był znacznie mniejszy i wyniósł 1,5 proc. Profil działań niepożądanych był podobny u chorych stosujących tylko nintedanib w porównaniu z nintedanibem w połączeniu z mykofenolanem mofetilu, jednakże kaszel był częściej notowany u chorych z mykofenolanem mofetilu. Spadek FVC w okresie 52 tygodni terapii od rozpoczęcia leczenia wyniósł odpowiednio w badaniu SENSCIS-ON i SENCSIS –51,3 mL oraz –42,7 mL. W grupie chorych z kontynuacją nintedanibu spadek FVC w kolejnych 52 tygodniach wyniósł –58,3 ml (dla porównania w grupie placebo w badaniu SENSCIS wyniósł 104,8 mL).
Takie wyniki świadczą o korzyściach ze stosowania leku przez kolejne lata (dotychczasowa analiza obejmuje chorych stosujących lek w okresie 3 lat). Najmniejsze spadki FVC odnotowano u chorych dodatkowo stosujących mykofenolan mofetilu.
W badaniu SENSCIS-ON w długoterminowym stosowaniu leku nintedanib obserwowano podobny profil bezpieczeństwa jak w przypadku terapii trwającej 52 tygodnie. Ponadto wykazano działanie hamujące progresję zmian śródmiąższowych przez 3 lata prowadzonej terapii. Uzyskane wyniki stanowią dodatkowy argument do niezwłocznego włączania nintedanibu do leczenia SSc-ILD.
Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel
Patronat naukowy portalu: