Otilimab w walce z COVID-19
Redaktor: Agata Misiurewicz-Gabi
Data: 17.03.2021
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Spółka GlaxoSmithKline ogłosiła obiecujące wyniki badania fazy II OSCAR – oceny eksperymentalnego przeciwciała monoklonalnego u pacjentów z ciężkim nasileniem COVID-19 skierowanego przeciwko czynnikowi stymulującemu tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (GM-CSF). Według najnowszych badań ich stężenie jest zwiększone w grupie pacjentów w wieku 70 lat i starszych.
Co rusz pojawiają się nowe szczepionki przeciwko wirusowi SARS-Cov2, jednak ciągle brakuje skutecznego leku, a obecnie dostępne terapie przynoszą ograniczone korzyści kliniczne u hospitalizowanych pacjentów, którzy wymagają tlenoterapii wysokoprzepływowej oraz inwazyjnej wentylacji mechanicznej. Jak dotąd nie potwierdzono, by którykolwiek z leków celowanych powodował wystarczającą poprawę w zakresie niewydolności oddechowej lub zmniejszenie śmiertelności u pacjentów w wieku 70 lat i starszych.
Tymczasem choroba, zwłaszcza w tej grupie wiekowej, zbiera coraz większe żniwo. Według danych amerykańskiego Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) ryzyko hospitalizacji jest 5-krotnie wyższe u osób w wieku 70-74 lat i aż 8-krotnie u pacjentów powyżej 75 roku życia.
Badania Oskar
Nadzieją dla pacjentów z ciężkim nasileniem COVID-19 może być otilimab, (wcześniej określany jako GSK3196165). Jest to w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne hamujące aktywność czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (GM-CSF) – białka, które odgrywa kluczową rolę w wielu chorobach o podłożu immunologicznym, w tym w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Otilimab neutralizuje biologiczną czynność GM-CSF poprzez blokowanie interakcji tego białka z jego receptorem na powierzchni komórki.
W przeprowadzony badaniu OSCAR pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów z COVID-19 – żyjących i bez niewydolności oddechowej – 28 dni po podaniu pojedynczej dawki otilimabu dodatkowo do standardowego leczenia (obejmującego leki przeciwwirusowe i kortykosteroidy) w porównaniu z odsetkiem pacjentów otrzymujących tylko leczenie standardowe.
Analiza danych pacjentów w dowolnym wieku wykazała różnicę pomiędzy metodami leczenia wynoszącą 5,3 proc. (95 proc. CI = -0,8 proc., 11,4 proc.), ale wartość ta nie była statystycznie istotna. Z góry zaplanowana analiza skuteczności według grupy wiekowej pokazała, że odsetek pacjentów w wieku co najmniej 70 lat żyjących i bez niewydolności oddechowej (N = 180, 806 w całym badaniu) wyniósł 65,1 proc. po 28 dniach od otrzymania otilimabu oraz leczenia standardowego, w porównaniu z 45,9 proc. pacjentów, którzy otrzymali tylko leczenie standardowe (różnica: 19,1 proc., 95 proc. CI = 5,2 proc., 33,1 proc.) (nominalna wartość p = 0,009).
Ponadto w analizie śmiertelności do dnia 60 odnotowano różnicę pomiędzy metodami leczenia wynoszącą 14,4 proc. na korzyść otilimabu. Wśród pacjentów w wieku co najmniej 70 lat wskaźnik ten wynosił odpowiednio 40,4 proc. u pacjentów otrzymujących leczenie standardowe w porównaniu z 26 proc. w grupie, która dodatkowo otrzymała otilimab (95 proc. CI = 0,9 proc., 27,9 proc.) (nominalna wartość p = 0,040).
COVID-19 szczególnie niebezpieczny dla seniorów
W badaniu OSCAR najczęściej odnotowywanym ciężkim zdarzeniem niepożądanym była niewydolność oddechowa (5 proc. w grupie placebo i 4 proc. w grupie stosującej otilimab). Wszystkie zdarzenia niepożądane, które zaobserwowano były typowe dla populacji z COVID-19 o ciężkim przebiegu. Przy czym w podgrupie chorych w wieku 70 lat i starszych częstość występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych, wśród nich także zakończonych zgonem, była niższa w grupie otilimabu w porównaniu z grupą stosującą placebo.
Przeprowadzone niedawno badania sugerują, że rola cytokiny GM-CSF w odpowiedzi immunologicznej związanej z COVID-19 może być większa u pacjentów w wieku powyżej 70 lat, przez co są oni narażeni na większe ryzyko ciężkich powikłań związanych z tą chorobą.
– 70 proc. zgonów związanych z COVID-19 i niemal 40 proc. hospitalizacji dotyczy pacjentów w wieku 70 lat i starszych. Nasza naukowa wiedza na temat COVID-19 wciąż szybko ewoluuje, a najnowsze badania sugerują, że stężenie GM-CSF jest zwiększone w tej grupie chorych. Biorąc pod uwagę ogromny wpływ pandemii na osoby starsze, jak również obiecujące dane, które dziś przedstawiamy, mamy nadzieję, że zostaną one ponownie odnotowane w tej dodatkowej kohorcie – mówi Christopher Corsico, Starszy Wiceprezes ds. Rozwoju w firmie GSK.
W związku z tym, że przedstawione dane sugerują istnienie potencjalnych znaczących korzyści klinicznych w grupie pacjentów wysokiego ryzyka, w celu potwierdzenia potencjalnych istotnych wniosków, podjęto decyzję o wprowadzeniu zmian w badaniu OSCAR i rozszerzeniu badanej kohorty (zostanie do niej włączonych w przybliżeniu 350 pacjentów w wieku 70 lat i starszych).
Pacjenci przestali wymagać istotnego wspomagania oddechowego.
Globalne, randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo, wieloośrodkowe, oceniające zasadność koncepcji badanie fazy IIa OSCAR (NCT04376684) miało na celu analizę skuteczności i bezpieczeństwa stosowania pojedynczej dożylnej infuzji otilimabu w dawce 90 mg podawanej w ciągu godziny lub placebo podawanego dodatkowo do leczenia standardowego u 806 hospitalizowanych dorosłych (w wieku od 18 do 79 lat) z COVID-19 przebiegającą z ciężką niewydolnością płuc.
W ramach standardowego leczenia dozwolone było stosowanie kortykosteroidów (w tym deksametazonu), remdesiwiru i osocza ozdrowieńców zgodnie z miejscowymi zasadami praktykowanymi w danym szpitalu. Uczestników do badania kwalifikowano w 130 ośrodkach na całym świecie, w tym w Stanach Zjednoczonych, Europie, Azji, Rosji, Republice Południowej Afryki i Ameryce Południowej. U wszystkich uczestników wynik w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 było pozytywny. Byli oni hospitalizowani z powodu zapalenia płuc, pojawiło się u nich niedotlenienie wymagające wysokoprzepływowej tlenoterapii, nieinwazyjnej lub mechanicznej wentylacji w okresie ≤ 48 godzin przed podaniem leczenia oraz zaobserwowano u nich zwiększone stężenie biomarkerów zapalenia ogólnoustrojowego.
Uczestników uznawano za „żyjących i bez niewydolności oddechowej”, jeżeli przestali wymagać istotnego wspomagania oddechowego, co mierzono przy użyciu zmodyfikowanej przez GlaxoSmithKline (GSK) wersji skali porządkowej opracowanej na podstawie skali Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) z 2020 r.
Pełna analiza nie została jeszcze zakończona, a po ukończeniu prac zostanie udostępniona w publikacji przed drukiem.
GSK w walce z Covid-19
Oprócz prowadzonych badań nad dwoma potencjalnymi lekami w walce z Covid-19 GSK pracuje także nad nowymi szczepionkami – opartej na białkach szczepionce adjuwantowej, a także nad niedrogimi szczepionkami, które byłyby dostarczane globalnie w ramach programu COVAX.
GSK współpracuje również z firmą CureVac specjalizującą się w technologii mRNA przy projekcie opracowania multiwalentnej szczepionki następnej generacji przeciw COVID-19, która miałaby działać na kilka wariantów wirusa. Dodatkowo wraz z Vir Biotechnology pracuje nad rozwojem istniejących przeciwciał przeciwwirusowych oraz identyfikacją nowych, które można będzie stosować w postępowaniu terapeutycznym lub profilaktycznym jako metodę walki z COVID-19.
Tymczasem choroba, zwłaszcza w tej grupie wiekowej, zbiera coraz większe żniwo. Według danych amerykańskiego Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) ryzyko hospitalizacji jest 5-krotnie wyższe u osób w wieku 70-74 lat i aż 8-krotnie u pacjentów powyżej 75 roku życia.
Badania Oskar
Nadzieją dla pacjentów z ciężkim nasileniem COVID-19 może być otilimab, (wcześniej określany jako GSK3196165). Jest to w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne hamujące aktywność czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (GM-CSF) – białka, które odgrywa kluczową rolę w wielu chorobach o podłożu immunologicznym, w tym w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Otilimab neutralizuje biologiczną czynność GM-CSF poprzez blokowanie interakcji tego białka z jego receptorem na powierzchni komórki.
W przeprowadzony badaniu OSCAR pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów z COVID-19 – żyjących i bez niewydolności oddechowej – 28 dni po podaniu pojedynczej dawki otilimabu dodatkowo do standardowego leczenia (obejmującego leki przeciwwirusowe i kortykosteroidy) w porównaniu z odsetkiem pacjentów otrzymujących tylko leczenie standardowe.
Analiza danych pacjentów w dowolnym wieku wykazała różnicę pomiędzy metodami leczenia wynoszącą 5,3 proc. (95 proc. CI = -0,8 proc., 11,4 proc.), ale wartość ta nie była statystycznie istotna. Z góry zaplanowana analiza skuteczności według grupy wiekowej pokazała, że odsetek pacjentów w wieku co najmniej 70 lat żyjących i bez niewydolności oddechowej (N = 180, 806 w całym badaniu) wyniósł 65,1 proc. po 28 dniach od otrzymania otilimabu oraz leczenia standardowego, w porównaniu z 45,9 proc. pacjentów, którzy otrzymali tylko leczenie standardowe (różnica: 19,1 proc., 95 proc. CI = 5,2 proc., 33,1 proc.) (nominalna wartość p = 0,009).
Ponadto w analizie śmiertelności do dnia 60 odnotowano różnicę pomiędzy metodami leczenia wynoszącą 14,4 proc. na korzyść otilimabu. Wśród pacjentów w wieku co najmniej 70 lat wskaźnik ten wynosił odpowiednio 40,4 proc. u pacjentów otrzymujących leczenie standardowe w porównaniu z 26 proc. w grupie, która dodatkowo otrzymała otilimab (95 proc. CI = 0,9 proc., 27,9 proc.) (nominalna wartość p = 0,040).
COVID-19 szczególnie niebezpieczny dla seniorów
W badaniu OSCAR najczęściej odnotowywanym ciężkim zdarzeniem niepożądanym była niewydolność oddechowa (5 proc. w grupie placebo i 4 proc. w grupie stosującej otilimab). Wszystkie zdarzenia niepożądane, które zaobserwowano były typowe dla populacji z COVID-19 o ciężkim przebiegu. Przy czym w podgrupie chorych w wieku 70 lat i starszych częstość występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych, wśród nich także zakończonych zgonem, była niższa w grupie otilimabu w porównaniu z grupą stosującą placebo.
Przeprowadzone niedawno badania sugerują, że rola cytokiny GM-CSF w odpowiedzi immunologicznej związanej z COVID-19 może być większa u pacjentów w wieku powyżej 70 lat, przez co są oni narażeni na większe ryzyko ciężkich powikłań związanych z tą chorobą.
– 70 proc. zgonów związanych z COVID-19 i niemal 40 proc. hospitalizacji dotyczy pacjentów w wieku 70 lat i starszych. Nasza naukowa wiedza na temat COVID-19 wciąż szybko ewoluuje, a najnowsze badania sugerują, że stężenie GM-CSF jest zwiększone w tej grupie chorych. Biorąc pod uwagę ogromny wpływ pandemii na osoby starsze, jak również obiecujące dane, które dziś przedstawiamy, mamy nadzieję, że zostaną one ponownie odnotowane w tej dodatkowej kohorcie – mówi Christopher Corsico, Starszy Wiceprezes ds. Rozwoju w firmie GSK.
W związku z tym, że przedstawione dane sugerują istnienie potencjalnych znaczących korzyści klinicznych w grupie pacjentów wysokiego ryzyka, w celu potwierdzenia potencjalnych istotnych wniosków, podjęto decyzję o wprowadzeniu zmian w badaniu OSCAR i rozszerzeniu badanej kohorty (zostanie do niej włączonych w przybliżeniu 350 pacjentów w wieku 70 lat i starszych).
Pacjenci przestali wymagać istotnego wspomagania oddechowego.
Globalne, randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo, wieloośrodkowe, oceniające zasadność koncepcji badanie fazy IIa OSCAR (NCT04376684) miało na celu analizę skuteczności i bezpieczeństwa stosowania pojedynczej dożylnej infuzji otilimabu w dawce 90 mg podawanej w ciągu godziny lub placebo podawanego dodatkowo do leczenia standardowego u 806 hospitalizowanych dorosłych (w wieku od 18 do 79 lat) z COVID-19 przebiegającą z ciężką niewydolnością płuc.
W ramach standardowego leczenia dozwolone było stosowanie kortykosteroidów (w tym deksametazonu), remdesiwiru i osocza ozdrowieńców zgodnie z miejscowymi zasadami praktykowanymi w danym szpitalu. Uczestników do badania kwalifikowano w 130 ośrodkach na całym świecie, w tym w Stanach Zjednoczonych, Europie, Azji, Rosji, Republice Południowej Afryki i Ameryce Południowej. U wszystkich uczestników wynik w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 było pozytywny. Byli oni hospitalizowani z powodu zapalenia płuc, pojawiło się u nich niedotlenienie wymagające wysokoprzepływowej tlenoterapii, nieinwazyjnej lub mechanicznej wentylacji w okresie ≤ 48 godzin przed podaniem leczenia oraz zaobserwowano u nich zwiększone stężenie biomarkerów zapalenia ogólnoustrojowego.
Uczestników uznawano za „żyjących i bez niewydolności oddechowej”, jeżeli przestali wymagać istotnego wspomagania oddechowego, co mierzono przy użyciu zmodyfikowanej przez GlaxoSmithKline (GSK) wersji skali porządkowej opracowanej na podstawie skali Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) z 2020 r.
Pełna analiza nie została jeszcze zakończona, a po ukończeniu prac zostanie udostępniona w publikacji przed drukiem.
GSK w walce z Covid-19
Oprócz prowadzonych badań nad dwoma potencjalnymi lekami w walce z Covid-19 GSK pracuje także nad nowymi szczepionkami – opartej na białkach szczepionce adjuwantowej, a także nad niedrogimi szczepionkami, które byłyby dostarczane globalnie w ramach programu COVAX.
GSK współpracuje również z firmą CureVac specjalizującą się w technologii mRNA przy projekcie opracowania multiwalentnej szczepionki następnej generacji przeciw COVID-19, która miałaby działać na kilka wariantów wirusa. Dodatkowo wraz z Vir Biotechnology pracuje nad rozwojem istniejących przeciwciał przeciwwirusowych oraz identyfikacją nowych, które można będzie stosować w postępowaniu terapeutycznym lub profilaktycznym jako metodę walki z COVID-19.
Patronat naukowy portalu: