Zapalenie płuc najczęstszą przyczyną ostrej niewydolności oddechowej u pacjentów po przeszczepie

Transplantacja płuc jest rozległym i bardzo obciążającym zabiegiem, lecz dającym szanse na przeżycie wielu pacjentom, u których choroba płuc doprowadziła do znacznego i nieodwracalnego uszkodzenia. Problemem pozostaje odpowiednie dalsze leczenie - pacjenci są bowiem narażeni na odrzucenie przeszczepu, a z racji stosowania leczenia immunosupresyjnego także za infekcje.

Do przeszczepu kwalifikuje się pacjentów z zaawansowaną chorobą płuc, którzy charakteryzują się wysokim (>50%) ryzykiem zgonu z powodu choroby w ciągu 2 lat, spodziewane jest wysokie (>80%) prawdopodobieństwo przeżycia co najmniej 90 dni po przeszczepie oraz >80% prawdopodobieństwo 5-letniego przeżycia po zabiegu (pod warunkiem odpowiedniego funkcjonowania graftu). Współczesna medycyna pozwala nie tylko na znaczne wydłużenie życia dla wymienionej grupy pacjentów; dane literaturowe wskazują, że nawet około jedna trzecia z nich (31,7%) ma szansę na podjęcie pracy zawodowej.

Zespół hiszpańskich badaczy z 5 ośrodków sprawdził, jaka jest najczęstsza przyczyna ostrej niewydolności oddechowej u pacjentów poddanych transplantacji płuc. U 153 badanych pacjentów zoperowanych latach 2012-2016 ostra niewydolność oddechowa wystąpiła w 110 (71,9%); najczęstszą przyczyną wcale nie było ostre odrzucenie przeszczepu (które było obecne jedynie u 5% chorych), lecz zapalenie płuc (36,6%) z dominującą etiologią Pseudomonas aeruginosa. Co niepokojące, aż u 50% pacjentów było zakażnonych wielolekooporną postacią wspomnianego patogenu. Odpowiednio 35,9% i 45,1% pacjentów zmarło na oddziale intensywnej opieki medycznej i w innych oddziałach szpitalnych, a markerem złego rokowania okazały się zarostowe zapalenie oskrzelików, konieczność hospitalizacji na IOM oraz restrykcyjny zespół alloprzeszczepu, który aż ponad pięćdziesięciokrotnie zwiększa ryzyko zgonu. Z tego powodu autorzy sugerują jedynie opiekę paliatywną u pacjentów z wymienionym zespołem.