123RF
Odmienny obraz kliniczny u chorych z zespołem Sjὅgrena o wczesnym początku
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 22.03.2022
Źródło: Źródło: Wei L, Zhifei X, Xiaoran N et al. Patients with early-onset primary Sjὅgren’s syndrome have distinctive clinical manifestations and circulating lymphocyte profiles. Rheumatology 2022; 61:597–605
Wyniki obserwacji wskazują na większą aktywność zapalną i immunologiczną schorzenia w populacji, w której choroba wystąpiła przed 36. rokiem życia.
Zespół Sjὅgrena najczęściej dotyka kobiety między 4.a 6. dekadą życia. Wyniki retrospektywnego badania chińskich naukowców wskazują, że u pacjentów, u których zespół Sjὅgrena (zS) wystąpił w młodym wieku (przed 36. rokiem życia), choroba cechuje się większą aktywnością.
Ponadto obserwowane są u nich bardziej nasilone zaburzenia immunologiczne, z wyraźną limfopenią związaną głównie ze zmniejszeniem liczby komórek CD4+.
Spośród ponad 330 chorych na zS kryterium wieku ≤35 lat spełniało 10,8 proc. badanych. Analiza obrazu klinicznego i immunologicznego tej grupy wykazała większą aktywność choroby wyrażoną wskaźnikiem ESSDAI – 11 vs 7 (częstsze zaburzenia hematologiczne, zajęcie nerek, zmiany skórne i śluzówkowe) oraz częstsze występowanie hypergammaglobulinemii w klasie IgG, niskich składowych dopełniacza oraz obecności przeciwciał anty-SS-A i anty-SS-B, w porównaniu do chorych, u których choroba wystąpiła w starszym wieku.
U ponad połowy badanych z początkiem choroby ≤35 roku życia w chwili rozpoznania stwierdzono umiarkowaną aktywność choroby. Chociaż różnice nie były statystycznie istotne, w grupie chorych z wczesnym początkiem choroby w trakcie obserwacji częściej rozpoznawano toczeń układowy (2,78 proc. vs 1,74 proc.).
Dane dotyczące populacji azjatyckiej wyraźnie zwracają uwagę na związek pomiędzy wiekiem wystąpienia zespołu Sjὅgrena a obrazem klinicznym. Wyniki obserwacji wskazują na większą aktywność zapalną i immunologiczną schorzenia w populacji, w której choroba wystąpiła przed 36. rokiem życia.
Porównując wyniki badań odmiennych etnicznie populacji chorych na zS, daje się zauważyć tendencja do większej aktywności choroby o wczesnym początku, jednak populacje te różnią się między sobą pod względem obrazu klinicznego, co związane jest z wpływem różnych czynników m.in. genetycznych, środowiskowych czy socjoekonomicznych.
Opracowanie dr n. med. Marta Madej
Ponadto obserwowane są u nich bardziej nasilone zaburzenia immunologiczne, z wyraźną limfopenią związaną głównie ze zmniejszeniem liczby komórek CD4+.
Spośród ponad 330 chorych na zS kryterium wieku ≤35 lat spełniało 10,8 proc. badanych. Analiza obrazu klinicznego i immunologicznego tej grupy wykazała większą aktywność choroby wyrażoną wskaźnikiem ESSDAI – 11 vs 7 (częstsze zaburzenia hematologiczne, zajęcie nerek, zmiany skórne i śluzówkowe) oraz częstsze występowanie hypergammaglobulinemii w klasie IgG, niskich składowych dopełniacza oraz obecności przeciwciał anty-SS-A i anty-SS-B, w porównaniu do chorych, u których choroba wystąpiła w starszym wieku.
U ponad połowy badanych z początkiem choroby ≤35 roku życia w chwili rozpoznania stwierdzono umiarkowaną aktywność choroby. Chociaż różnice nie były statystycznie istotne, w grupie chorych z wczesnym początkiem choroby w trakcie obserwacji częściej rozpoznawano toczeń układowy (2,78 proc. vs 1,74 proc.).
Dane dotyczące populacji azjatyckiej wyraźnie zwracają uwagę na związek pomiędzy wiekiem wystąpienia zespołu Sjὅgrena a obrazem klinicznym. Wyniki obserwacji wskazują na większą aktywność zapalną i immunologiczną schorzenia w populacji, w której choroba wystąpiła przed 36. rokiem życia.
Porównując wyniki badań odmiennych etnicznie populacji chorych na zS, daje się zauważyć tendencja do większej aktywności choroby o wczesnym początku, jednak populacje te różnią się między sobą pod względem obrazu klinicznego, co związane jest z wpływem różnych czynników m.in. genetycznych, środowiskowych czy socjoekonomicznych.
Opracowanie dr n. med. Marta Madej
