CADISP: Cechy różniące rozwarstwienie tętnic szyjnych

Celem badania było określenie profilów ryzyka, podstawowych cech i rokowania w rozwarstwieniu tętnic szyjnych (cervical artery dissection, CEAD) w zależności od miejsca rozwarstwienia. Przeanalizowano dane dotyczące 982 pacjentów z CEAD, w tym 619 z rozwarstwieniem tętnicy szyjnej wewnętrznej (ICAD, internal carotid artery dissection), 327 z rozwarstwieniem tętnicy kręgowej (vertebral artery dissection, VAD) oraz 36 z jednoczesnym ICAD i VAD.

Pacjenci z ICAD byli starsi (p<0.0001), częściej byli to mężczyźni (p=0.006), częściej mieli oni w historii choroby niedawną infekcję (iloraz szans OR = 1.59) i rzadziej zgłaszali uraz szyi w ciągu ostatniego miesiąca (OR = 0.75) w porównaniu z pacjentami z VAD. W obrazie klinicznym u pacjentów z ICAD względem chorych z VAD częściej występował ból główy przy przyjęciu (OR = 1.36), lecz rzadziej ból szyi (OR = 0.36); rzadziej też stwierdzano u nich przebyte niedokrwienie mózgu (OR=0.32). Wśród pacjentów z CEAD, którzy doznali udaru mózgu, wartość oceny według skali udarów NIH przy przyjęciu była wyższa w grupie z ICAD niż z VAD (OR = 1.17). U pacjentów z ICAD częściej występowało tętniakowate poszerzenie naczynia (OR = 1.80), natomiast rzadziej obustronne rozwarstwienie (OR = 0.63). Występowanie większej liczby rozwarstwień u tego samego pacjenta częściej zdarzało się w obrębie tej samej tętnicy niż równocześnie w tętnicy szyjnej wewnętrznej i tętnicy kręgowej. Rokowanie dotyczące sprawności po 3 miesiącach od zdarzenia u chorych z ICAD było gorsze (zmodyfikowana skala Rankin > 2, OR = 3.99), co jednak nie miało znaczenia po wzięciu pod uwagę początkowej wartości oceny w skali udarów NIH.
W tym największym jak do tej pory badaniu obejmującym pacjentów z CEAD stwierdzono istotne różnice pomiędzy VAD i ICAD w zakresie czynników ryzyka, podstawowych cech i rokowania.