Agorafobia o późnym początku – podtyp kliniczny?

Wyniki badań opublikowanych w American Journal of Psychiatry wskazują na potencjalną możliwość wyodrębnienia nowego podtypu klinicznego agorafobii – agorafobię o późnym początku.

W badaniu wzięło udział 1968 osób ≥ 65 lat. Kliniczne badanie przeprowadzono w czasie: baseline i po 4 latach obserwacji. W 1-ym miesiącu badania występowanie agorafobii wśród pacjentów oszacowano na 10,4%. Spośród osób z rozpoznaniem agorafobii 10,9% osób podało, iż pierwszy raz objawy wystąpiły u nich w wieku 65 lat lub powyżej. Podczas 4-letniej obserwacji u 11,2% uczestników bez agorafobii w baseline później pojawiły się objawy choroby. Agorafobia wykazuje wysoki wskaźnik rozpowszechnienia w podeszłym wieku. W przeciwieństwie do osób z młodszej populacji, pacjenci o późnym początku choroby rzadziej są płci żeńskiej i rzadziej mają napady paniki, co mogłoby wskazywać na możliwość wyodrębnienia podtypu choroby o późnym początku. Autorzy badania wskazali, iż ciężka depresja, słaba pamięć wzrokowo-przestrzenna to główne czynniki ryzyka agorafobii o późnym początku.