Specjalizacje, Kategorie, Działy
123RF

Atopowe zapalenie skóry – nasilenie wraz z dorosłością

Udostępnij:
U niektórych pacjentów z AZS aktywność choroby może wzrosnąć po osiągnięciu dorosłości, co ostatecznie może być powiązane z gorszym stanem zdrowia fizycznego i psychicznego. Daje to powód do obserwacji pacjentów nie tylko pediatrycznych, chociaż dotychczas właśnie w dzieciństwie poszukiwano przyczyn określonego przebiegu choroby w wieku dorosłym.
Opisane badanie kohortowe dotyczyło ponad 30 tys. pacjentów.

– Czynniki środowiskowe we wczesnym okresie życia, takie jak narażenie na dym tytoniowy, nie były wiarygodnymi czynnikami prognostycznymi nasilenia się AZS w wieku średnim, co sugeruje, że to dopiero aktualne środowisko pacjenta może wpływać na przebieg choroby w ciągu całego życia – stwierdziła prof. Katrina Abuabara z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco.

– Brakuje analiz, które prospektywnie badałyby przebieg AZS już po okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości, tak więc potrzebne jest bardziej kompleksowe zrozumienie aktywności choroby przez cały okres życia – napisali badacze w „JAMA Dermatology”. Dane dotyczące długoterminowego przebiegu choroby mogą pozwolić zrozumieć mechanizmy powstawania i utrzymywania się choroby, są ważne przy doradzaniu pacjentom i pozwolą lepiej planować badania nad lekami związanymi nie tylko z AZS, ale i z chorobami współistniejącymi.

Niniejsze badanie objęło 30 905 pacjentów z dwóch populacyjnych kohort: National Childhood Development Study (NCDS) z 1958 r. oraz British Cohort Study z 1970 r. (BCS70). Dane uzupełniające zostały zebrane w latach 1958–2016 w dziewięciu terminach, kiedy zbierano standaryzowane kwestionariusze, a podtypy AZS zostały zidentyfikowane na podstawie zgłoszęń pacjentów lub ich rodziców.

Rozpoznano cztery podtypy choroby na podstawie prawdopodobieństwa zgłoszenia występowania AZS w wieku średnim: niski (88–91%), malejący (4%), rosnący (2–6%) i utrzymujący się wysoki (2–3%). Następnie badacze szukali powiązań między tymi podtypami a stwierdzonymi czynnikami ryzyka występującymi we wczesnym okresie życia, takimi jak karmienie piersią i narażenie na dym tytoniowy w dzieciństwie. Stwierdzono, że żaden z czynników środowiskowych w dzieciństwie nie prowadził do różnicowania między chorobą nasiloną i zmniejszającą się w wieku dorosłym ani narastającą i zmniejszającą się zachorowalnością w wieku dorosłym. U kobiet częściej diagnozowano większe nasilenie choroby lub widoczne zmniejszenie się odczuwalnych objawów (iloraz szans 1,99; 95% przedział ufności, 1,66–2,38) oraz podtypu rosnącego lub malejącego (OR, 1,99; 95% CI, 1,69–2,35).

Odkrycia te sugerują, że przebieg choroby można modyfikować i mogą na nią wpływać czynniki środowiskowe, których pacjenci doświadczają przez całe życie.
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.