Różnica ciśnienia tętniczego mierzonego na obu ramionach a rokowanie w udarze mózgu

Kim i wsp. przeprowadzili badanie obserwacyjne, którego celem było określenie wartości prognostycznej różnicy ciśnienia tętniczego mierzonego na obu ramionach w ostrym niedokrwiennym udarze mózgu. W ramach projektu zbierano również dane na temat miażdżycy pochodzące z różnych źródeł, w tym m.in. angiografii i echokardiografii. Obserwowano 834 pacjentów. U 6% z nich stwierdzono większą niż 10 mmHg różnicę ciśnień rozkurczowych, a u 10% większą niż 10 mmHg różnicę ciśnień skurczowych. Średnia długość okresu obserwacyjnego wyniosła trzy lata. W tym czasie zmarło 11% pacjentów. Ryzyko zgonu u osób z większą niż 10 mmHg różnicą rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi mierzonego na obu ramionach było 3.4 raza większe niż u pozostałych pacjentów, a w przypadku różnicy ciśnienia skurczowego większej niż 10 mmHg ryzyko to było dwukrotnie większe. Względne ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych w obu grupach wynosiło odpowiednio 3.5 i 2.5. Ponadto stwierdzono, że większa różnica w rozkurczowym ciśnieniu tętniczym krwi występowała częściej u osób z miażdżycą naczyń kończyn dolnych. W podsumowaniu autorzy napisali, że występowanie większej niż 10 mmHg różnicy w skurczowym lub rozkurczowym ciśnieniu tętniczym krwi jest niezależnym czynnikiem prognostycznym w ostrym niedokrwiennym udarem mózgu.