Projekt ws. wskaźników jakości opieki kardiologicznej – uwagi NRL
| Tagi: | Naczelna Rada Lekarska, wskaźniki jakości opieki kardiologicznej, wskaźniki, opieka kardiologiczna, choroby serca, Ministerstwo Zdrowia, Krajowa Sieć Kardiologiczna |
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej wniosło zastrzeżenia do projektu rozporządzenia Ministerstwa Zdrowia określającego wskaźniki jakości opieki kardiologicznej.
W ocenie samorządu lekarskiego projekt rozporządzenia nie konsumuje upoważnienia ustawowego zawartego w art. 19 ustawy z 4 czerwca 2025 r. o Krajowej Sieci Kardiologicznej. Zdaniem NRL wskaźniki mogą nieodpowednio zaniżać jakość opieki kardiologicznej w danej placówce.
Zgodnie z jego brzmieniem ocena poziomu jakości opieki kardiologicznej jest prowadzona w podziale na poszczególne rozpoznania na podstawie wskaźników jakości opieki kardiologicznej i w zakresie obszaru klinicznego powinna obejmować:
- efekt leczniczy,
- powtórne hospitalizacje z tej samej przyczyny, śmiertelność po zabiegach w trakcie hospitalizacji w okresach 30 dni, 90 dni oraz roku od dnia zakończenia hospitalizacji,
- strukturę procedur medycznych wykonywanych w przypadkach określonych problemów zdrowotnych,
- doświadczenie w wykonywaniu określonych świadczeń opieki zdrowotnej.
Tymczasem -- jak wskazuje NIL – w załączniku do rozporządzenia, wśród zaproponowanych wskaźników jakości opieki kardiologicznej w obszarze klinicznym, żaden nie odnosi się do powtórnych hospitalizacji z tej samej przyczyny czy doświadczenia w wykonywaniu określonych świadczeń opieki zdrowotnej.
Drugim zastrzeżeniem lekarzy jest sposób, w jaki w załączniku do rozporządzenia określone zostały „typy wskaźnika”.
W ocenie prezydium NRL typy wskaźników jakości opieki w obszarze klinicznym powinny wprost nawiązywać do terminologii wskazanej w art. 19 ust. 1 pkt 1 lit. a–e ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej, czyli jako typy wskaźników powinny być wymienione: „wskaźnik powtórnych hospitalizacji”, „wskaźnik śmiertelności po zabiegach”, „wskaźnik doświadczenia w wykonywaniu określonych świadczeń” czy „wskaźnik efektu leczniczego”.
Szczególne zastrzeżenia budzą:
- wskaźnik nr 5 w obszarze klinicznym, którego typ został określony jako „wskaźnik opieki kardiologicznej”,
- wskaźnik nr 6, którego typ określono jako „wskaźnik koordynacji opieki kardiologicznej”,
- wskaźnik nr 7, którego typ określono jako „wskaźnik jakości opieki kardiologicznej”,
- wskaźnik nr 8, którego typ określono jako „wskaźnik oceniający potencjał i możliwości wykonania najtrudniejszych zabiegów z zakresu elektrofizjologii”.
– Fakt, że rozporządzenie nadaje typom wskaźnikom nazwy nieznane ustawie, znacząco utrudnia ocenę, czy minister zdrowia wykonał upoważnienie zawarte w ustawie, czy wykroczył poza zakres przyznanych mu ustawą kompetencji w zakresie ustalania wskaźników jakości opieki kardiologicznej – ocenia NRL. Dodaje, że brak przyporządkowania wskaźnika wymienionego w rozporządzeniu do określonego typu wskaźnika wskazanego w ustawie o KSK otwierałoby ministrowi zdrowia drogę do całkowicie dowolnego kształtowania wskaźników, także poza zakresem wymienionym w ustawie.
Samorząd dodaje również, wśród wskaźników jakości opieki kardiologicznej w obszarze zarządczym w projekcie przewidziano trzy wskaźniki, które dotyczą „koordynacji opieki kardiologicznej”, natomiast w rozporządzeniu nie przewidziano ani jednego wskaźnika z pozostałych wskaźników wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o KSK, takich jak:
- ciągłość opieki kardiologicznej,
- realizacja opieki kardiologicznej zgodnie z kluczowymi zaleceniami,
- długość hospitalizacji,
- struktura realizowanych świadczeń opieki zdrowotnej,
- stopień wykorzystania zasobów będących w dyspozycji ośrodka kardiologicznego,
- posiadanie akredytacji lub innego certyfikatu albo świadectwa potwierdzającego jakość wydanego przez niezależną akredytowaną jednostkę.

