NIL/Gazeta Lekarska
To jest nierealne, żeby ochrona zdrowia się nie zawaliła ►
Autor: Monika Stelmach
Data: 04.08.2021
| Tagi: | Grażyna Cebula-Kubat |
– My, lekarze, będziemy walczyli o to, żeby polskiego pacjenta można było leczyć w godnych i bezpiecznych warunkach i zgodnie z najnowszymi osiągnięciami wiedzy medycznej – mówi lek. Grażyna Cebula-Kubat, członkini Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego, w rozmowie z „Menedżerem Zdrowia”.
Niemal wszystkie zawody medyczne połączyły siły, zrzeszając się w Ogólnopolskim Komitecie Protestacyjno-Strajkowym. Na 11 września komitet zapowiedział strajk. Jak argumentuje Grażyna Cebula-Kubat, pediatra, nefrolog, wiceprzewodnicząca zarządu Krajowego OZZL, członkini Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego, do takiej sytuacji doprowadziła fatalna kondycja polskiego systemu ochrony zdrowia. Mamy jeden z najniższych wskaźników zatrudnienia lekarzy w UE. Z powodu braku personelu zamykane są kolejne oddziały szpitalne. Pandemia jeszcze bardziej pogłębiła trudną sytuację w ochronie zdrowia.
– Rośnie zapotrzebowanie na świadczenia medyczne, a w Polsce od 17 lat nie zwiększyła się liczba lekarzy. System funkcjonuje dzięki temu, że pracują na kilku etatach. Żeby poprawić sytuację, trzeba jak najszybciej zwiększyć PKB na ochronę zdrowia. Poza tym zarobki w zawodach medycznych muszą wzrosnąć, inaczej nie zatrzymamy specjalistów w naszym kraju. Dlatego doszliśmy do wniosku, że jeśli nie zjednoczymy się i nie upomnimy o publiczną ochronę zdrowia, to ona w którymś momencie padnie – mówi Grażyna Cebula-Kubat, pediatra, nefrolog, wiceprzewodnicząca zarządu Krajowego OZZL, członkini Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego.
Oprócz pilnego spotkania z premierem RP komitet postuluje:
1. Znacznie szybszy niż planowany wzrost nakładów na system opieki zdrowotnej do wysokości nie 7 proc., ale 8 proc. PKB (jak w krajach sąsiednich, średnia OECD na 2018 rok wynosi 8,8 proc. PKB).
2. Zwiększenie wynagrodzeń pracowników ochrony zdrowia do poziomów średnich w OECD i UE względem średniej krajowej, w celu zahamowania emigracji zewnętrznej (zagranicznej) i wewnętrznej (do sektora prywatnego) pracowników opieki zdrowotnej.
3. Zwiększenie liczby finansowanych świadczeń dla pacjentów oraz poprawa dostępności pacjenta do świadczeń.
4. Podwyższenie jakości świadczeń dla pacjentów – jesteśmy krajem UE, a nie WNP, potrzebna jest opieka lekarska, pielęgniarska, a także fizjoterapeutyczna, rehabilitacyjna i farmaceutyczna oraz dostęp do nowoczesnych form diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej.
5. Zwiększenie liczby pracowników pracujących w systemie ochrony zdrowia do poziomów średnich w krajach OECD i UE, szczególnie w sytuacji starzenia się społeczeństwa i zwiększania się zapotrzebowania na świadczenia opieki zdrowotnej.
– Rośnie zapotrzebowanie na świadczenia medyczne, a w Polsce od 17 lat nie zwiększyła się liczba lekarzy. System funkcjonuje dzięki temu, że pracują na kilku etatach. Żeby poprawić sytuację, trzeba jak najszybciej zwiększyć PKB na ochronę zdrowia. Poza tym zarobki w zawodach medycznych muszą wzrosnąć, inaczej nie zatrzymamy specjalistów w naszym kraju. Dlatego doszliśmy do wniosku, że jeśli nie zjednoczymy się i nie upomnimy o publiczną ochronę zdrowia, to ona w którymś momencie padnie – mówi Grażyna Cebula-Kubat, pediatra, nefrolog, wiceprzewodnicząca zarządu Krajowego OZZL, członkini Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego.
Oprócz pilnego spotkania z premierem RP komitet postuluje:
1. Znacznie szybszy niż planowany wzrost nakładów na system opieki zdrowotnej do wysokości nie 7 proc., ale 8 proc. PKB (jak w krajach sąsiednich, średnia OECD na 2018 rok wynosi 8,8 proc. PKB).
2. Zwiększenie wynagrodzeń pracowników ochrony zdrowia do poziomów średnich w OECD i UE względem średniej krajowej, w celu zahamowania emigracji zewnętrznej (zagranicznej) i wewnętrznej (do sektora prywatnego) pracowników opieki zdrowotnej.
3. Zwiększenie liczby finansowanych świadczeń dla pacjentów oraz poprawa dostępności pacjenta do świadczeń.
4. Podwyższenie jakości świadczeń dla pacjentów – jesteśmy krajem UE, a nie WNP, potrzebna jest opieka lekarska, pielęgniarska, a także fizjoterapeutyczna, rehabilitacyjna i farmaceutyczna oraz dostęp do nowoczesnych form diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej.
5. Zwiększenie liczby pracowników pracujących w systemie ochrony zdrowia do poziomów średnich w krajach OECD i UE, szczególnie w sytuacji starzenia się społeczeństwa i zwiększania się zapotrzebowania na świadczenia opieki zdrowotnej.
